KERVAN

Yusuf AKSOY

*

---

Ard arda dizilmiyordu kervan

yan yana yürüyordu

kampüs içlerinde

ve karanlık bastığında

dili bağlanmış sokaklarda

kentin hangi saat sıcak

hangi saat soğuk olacağı

belli olmayan mevsimlerinde

gönüllerimizin fırtınası

şehrinkine katlanıp coşardı

hürriyeti anlatan yazılamalarda

üstü başı ve zihni perişan

karanlık gölgeler peşimizdeyken

bacalarında dumanı belli belirsiz

ışıkları sönük mahallelerde

açıktı her daim evlerin kapısı

şafak sökmeden

kent derin uykulardayken

işçilerin düşünceli sert adımları

usuldan ısıtıyordu

yorgun ayakların geçtiği sokakları

sevgililerde vardı kimi platonik

kimi okul yollarında yarım kalan

kimi de susup adsız kalanlar

hüzne yazılan eylül bizim isyanımızdı

sabaha toparlanmak zorundaydı kalbimiz

ne mutlu bir bekleyişti bizim için

susma vardiyalarının bitişi ardından

işçilerle kervanın yan yana yürümesi

ne sabırsızdık; Porsuk’un iki yanında

kol kola türkülere, halaylara durmaya

ve “Eylül sizi veremeyecek, biliyoruz.

Ama hesabınızı verecek” ile başlayan

Necdet’e Erdal’a adadığımız şiirleri

bir volkan patlayışı gibi haykırmaya

kervan, şimdi yan yana değil uzaklarda

*