ADSIZ

Yusuf AKSOY

*

İflah olmaz dağınıklığın meşhur tanıklığında

buzulları eriten çığlıklar bile hiç olurken

örs, çekiç ve üzengi bir daha aynı yola düşmez

alır başını cehenneme gider

kör olan gözlerimize

gün ne zaman ışır bilinmez

isyanı yosunlanan kollarımla

çığlığı yok sayılan patilileri kan içinde

vardiyaların bitkin, nasırlı elleri bomboş

gövdesi alev alev olan bir ülkenin

neresine sarılayım haydi söyleyin

ama ahdetmiştir gecelerde uyumayanlar

her gece daha da büyütüyorlar düşlerini

gölgeden çıkacaklar elbet yavaş yavaş

yaşamın yara aldığı her cephesine yönelip

kulakları sağır eden seslerle koşacaklar