Ümit

YUSUF AKSOY

*

nicedir penceremize uğramayan güneş

devamsızlığı hiç olmayan serçeleri de yoruyor

üzülme, hele bir pencerelerimizi sabaha açalım

kuşlar dolacak kendi dillerinden nice şarkılarla

şehirlerin suskunluğunda nereye baksam

mahmur ve mahzun bakışların gülümsüyor

el değmemiş bembeyaz kağıtlar başucumda

dilimde düğümlenen şiirler

gözlerimin içinde mahcupça saklı

uzadıkça kapanacağını bildiğim yollar

bitmek bilmeyen ayazlar salıyor üstüme

kalemim sabırsız ama ben çaresizim

ayrılık dönüşü olmayan bir karanlık

ama alışmayalım mevsim dönecek elbet

ümit, geceye rağmen hep koynumuzda