İLKYAZ

Fadime Y.KAROĞLU

*

Gün batmaya yüz tutarken

Yasemin kokulu sokaktan geçtim dün.

Gölgesi düşüyordu kaldırımlara

Bir eski filmin unutulmuş sahnesi gibi,

Bir çocuk, ip atlıyordu balkonun altında

Rüzgâr, saçlarında bir sır gibi esiyordu.

Ben sustum,

Şehrin kalbi usulca atıyordu.

Şükrettim,

Hâlâ böyle hissettiren sokakların varlığına

Ve içimde tomurcuklanan

O eski,

ilkbahar sevdalarına.

Bir pencere aralığından gelen keman sesi

Bana unuttuğum bir ismi fısıldadı :

Belki sen,

Belki hiç olmayan biri.

Ama hâlâ

Bir şeylerin mümkün olduğuna

İnanıyor ruhum,

Bir ilkyaz vakti,

Yasemin kokusunda...