göğe baki kalan bir çift selam

"virgül koy yazmaya devam et işçi

çalış sabaha çık alınterine karış

dök terimi kızgın ateşe tarih gibi

neden bu keşkeler seninle aklıma düşer

saat durur ömür akar gün eskir pencerede

her vardiya kurban edilirim

bilmediğim tezgahlarda

çığlığımı duymayan tanrılara

tartılır omuz etim

çıkmaz sesim boğazıma beton dökülür

cebimi karıştıran hırsızların parmaklarını saysam kaç bin el eder

avuçlarda allah sen ne büyüksün

ömrümün hükmünü tarih versin gayrı

iyice kıyılsın etim

toprağa yağmurdan evvel kan düşüyor

gece gündüz belli değil, karartı yeryüzü

kokuşmuş düzen iki elim yakanda bilesin

artık korkmadan yaşamak istiyorum

daha göreceğim ne kaldı

hasretin gözlerimden dökülen yaprak

garip bir duygu vakitsiz içimi yakan

ben ne zaman büyüdüm derde salındı

gün bitiyor sessiz karanlığa ötüyor baykuş

bakışların sürmeli değil artık

hayat bir oldu bitti çekildim aradan

yalnızlığım senden önce çakır dikeni

senden sonra kanadı kırık kuş

*Arsen Everekliyan'ın yeni çıkan şiir kitabı "kasaba hüznümü dayadığım kanlı duvar"

sayfa: 77