MEZOPOTAMYA’DA KATİLLER

Atjeh cibinliğini araladı

kafir olduğunu fısıldadı

Nübyalı prens

sadakat yemini yapmasını istedi

sırdaşından

ama söz kanatlanıp yok oldu

bellekten inercesine ölü ağaçlardan

süzülmüştü

dünya yıkıntı görüntüsü veriyordu

kabuk çatladı tohum çürüktü

oysa yüzyıllardır tohum ve su için

ellerini göklere açanlar

şimdi kaosta birer figürdü

Atjeh diz çöktü

yeni bir kölelik başladı

yeni bir insan doğdu

yengeç dağı hareketlenmişti

kadırgalar koyu giderek karardı

Atjeh kafir olduğunu söyledi

ahali yere kapandı

Malu’nun bakışları baskındı

yeryüzünü harmanlamaya gelmişti

omuzunun üzerinden süzülen insan başlı dev yılanla

dudak dudağaydı

bir insan iskeletinin üzerine basıp yürüdüğünde

ahali sustu

derin sessizliğin altında yuvalanan

sarı kasırga

afyon düşlerinin hayaleti

yeşim taşı köşkte son bulacaktı

II

Birkaç hayvan kılıçtan geçirildi

elmas taciri eski bir melusi

zehir reçetesini sunuyordu

girizgah belliydi

kafir yastığının altında bıçakla uyumuştu

saflığın ikonu Nurunehan’ın boynu vuruldu

habercilerin Negus’u

sıra diriliş meleğine gelmişti

kurban töreni başladı

soğumuş kil bedenler ayağa kalktı

faniler ayaklandılar.

/

GÜLSELİ İNAL

(1947, İstanbul) Atatürk Kız Lisesini bitirdi. İstanbul Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde iki yıl okuduktan sonra Felsefe Bölümünden mezun oldu. İlk şiirleri 1981 yılında Yazko Edebiyat dergisinde çıktı. Sanat Olayı, Varlık, Oluşum, Sombahar gibi dergilerde şiirleri yayınladı. İnsanın kendisiyle, doğayla ve evrenle ilişkisini kozmik ve metafizik boyutta ele alan, mitolojik kaynaklardan yola çıkan kendine has bir şiir kurdu. Şiir kitapları; Sulara Gömülü Çağrı (1985), Lale Sesiydiler ve Yoktular (1987), Letoon (1989), Dans Natura (1990), Bakkaris (1991), Sif ve Gula (1992), Saklanmış Levha (1996), Chöd Raksları (1998), Kayıp Bağlantı (2000), Melek Kolonisi (2004), Elektra Uçurumu (2005), Çocukluğun Son Günü (2007).