top of page

Simin Behbahani: Yankesici


Simin Behbahani

*

Cîb-bor5

*

Hîç dânî zi çe der zindânem?/Dest ber cîb-i cevânî

bordem

Nâz şostî ne be çeng âverde/Nâgehân sîyli-yi sehtî

hordem!

Men nedânem ki peder kîst mera/Yâ koca dîde

goşûdem be cihân

Ki mera zâd ve ki perverd çunîn/Ser-i pistân-i ki

bordem be dehân!

Hergiz în gûne-i zerdî ki merâst/Lezzet-i bûse-i

mâder neçeşîd

Pederî der heme-i omr-i mera/Destî ez âtife ber ser

nekeşîd!

Kes be ğemhârî bîdâr nemând/Ber ser-i boster-i

bîmârî-yi men

Bîtemennâyî ve bî pâdâşî/Kes nekûşîd pey-i yârî-yi

men!

Gâh lerzîdem ez serdi-yi Dey/Gâh nâlîdem ez germiyi

Tîr

Hofteem bâ hesret-i nân/Kûşe-i mescid ve ber kohne

hesîr!

Gâhgâhî ki kesî destî bord/Ber binâgûş-i men ve

çâne-i men

Dâştem çeşm ki âmâde şeved/Novbetî şâm ve şebî

hâne-i men

Lîk ân pest ki bâ câm tenem/Mîrehîd ez etş-i sûzânî

Ne çunân himmet-i vâlâ-yi daşt/Ki mera sîr koned bâ

nânî!

Bâ heme bî ser u sâmâni-yi hîş/Bâz çendîn honer

âmûhteem

Nerm u ârâm zi cîb-i digerân/Borden-i sîm u zer

âmûhteem!

Nîk âmûhteem kez ser-i râh/Teh-i sîgar, çisân

berdârem!

Telhî-yi dûd çeşîdem çu ez û/Nerm be cîb-i kesân

begzârem!

Yâ be tîğî ki be destem ofted/Câme-i tâze-i tıflân

bederem!

Yâ kemîn kerde ve ez bâr-i furûş/Sîb-i sorhî be

ğenîmet beberem!

Bâ heme câbekî înek efsûs/Dîrgâhîst ki der zindânem!

Bîheber ez ğem-i nâkâmi-yi hîş/Rûz u şeb hemnefes-i

rindânem…

Şâdem ez înki mera erzeş-i ân/Hest der mekteb-i

yârân-i diger:

Ki bedân tarfe honerhâ ki merâst/Befzâyend hezârâni

diger…!


Yankesici


Bilir misin neden hapisteyim?

Bir gencin cebine el atmıştım,

Bir şey geçmeden elime,

Ansızın feci bir şamar yedim!

Bilmiyorum babam kim benim,

Nerde açtım gözümü dünyaya;

Beni kim doğurup yetiştirdi böyle,

Kimin memesini aldım ağzıma!

Asla bu sararmış yanağım

Bilmedi anne öpüşü tadı;

Bütün ömrümce bir baba

Şefkatle başımı okşamadı!

Kimse benim için sabahlamadı

Hastayken başucumda!

Yalvarmadan ya da karşılıksız

Gelen olmadı yardımıma!

Kâh Ocak soğuğunda titredim,

Kâh inledim Temmuz sıcağında!

Ekmek hasretiyle aç uyudum

Hasır üstünde cami avlusunda!

Bazen biri götürünce elini

Yüzüme, ya da çeneme,

Sandım ki kavuşurum

Bir öğün yemeğe, bir gecelik eve.

Ancak şu sefil kurtarırdı beni,

Kavurucu susuzluktan bir tas su ile;

Yoksa bir yücenin yoktu yardımı,

Beni doyuracak bir ekmek bile.

Bütün bu çulsuzluğumla

İşte öğrendim bu sanatları;

Milletin cebinden usul usul,

Böyle belledim aşırmayı.

İyice öğrendim yollardan

Sigara izmariti nasıl kaparım;

Çektiğim dumanın acısını

Başkasının cebine nasıl koyarım.

Elime geçirdiğim şişle çocukların

Yepyeni giysilerini nasıl yırtarım.

Ya da tezgâhtan gizli gizli

Bir elmayı nasıl aşırırım!

Bütün çevikliğime rağmen

Artık çok geç, kodesteyim,

Kederimden habersiz,

Serserilerle her daim.

Mutluyum yine de, gururluyum,

Yeni dostlar mektebimizde

Eklemekteler binlercesini,

Benim eşsiz hünerlerime.


*


ree

Simin Behbahani

*

20 Temmuz 1927-19 Ağustos 2014

*Simin Behbehani, çağdaş İran şiirinin en önemli figürlerinden biri olarak eserlerinde sosyal adaletsizliklere, kadın haklarına ve insan haklarına cesurca değinen, iki kez Nobele aday gösterilen "İran'ın Aslanesi" olarak anılan güçlü bir şair ve aktivisttir.


Hayatı ve Ailesi

.

Şiir Kariyeri ve Edebi Katkıları


Ölümü: 19 Ağustos 2014


.

Yorumlar


bottom of page