UZATMA

 İbrahim TIĞ

*

terkedilmeyi sevmez aşk

evlerin yastıklarına sinen o koku

dudaklarımda taşıdığım su

kutlu denge kör inilti, sarıl ama

deli saçmalığı tenim alazlı

biliyorum,

pas hep demirin kalbini yer

göğsümde senden kalan acı

okyanus çiçeği ağzım, bakire yası

artık gitmelisin, uzatma!

terli omuzlarına düşmüşken gece

içim ölmez otu, teyelli gök

bu yol yara açmadan

kalbimden öp beni