Mimozalar

Fadime Y. KAROĞLU

*

Dalları çiçekten kaybolmuş

Mimoza salkımı,

Bu  kadar mı alır insanı?

Alır götürür de

Yıllar ötesi Nisana savurur mu?

Patlamış sarıya kucak dolusu.

Egeye döndürür mü?

İçini kaynatarak

Kollarına kavuşturur mu?

Öylece kalmak ne güzeldir!

Durdurup zamanı.

Gözlerin dolar hatırladıkça.

Sığdıramazsın

En güzel köşelerine

Asmak istersin...

Sonrasında bir siyah çuhaya bezeyip

Asarsın evinin en güzel yerine.

Sevdanın andacı diye.

Duvarında durur

Sanki konuşur gibi!

Ne vakit buz tutsa yüreğin

Döner döner bakarsın

Çağırır diye!..