
Niyazi UYAR*
Mavi koydum adını,
Entarisine sebep!
Gök mavi,
Derya deniz mavi ya,
Ona sebep mavi koydum adını.
Bir sevdadır mavi,
Bir yücelik
Ulaşılmaz yüce dağlar başında.
Demiş ya Sappho
“Kızarmış nara benzersin,
Ağacın en yüksek dalında,
Unutulmuş,
Hayır,
Ulaşılamamış!”
Ulaşılamamış deyince,
Olmuşum bir dosttan
Zamanın birinde.
“El değmemiş, nadide bir çiçeksin,
Koklanmamış,”
Demekti muradım.
Ağır geldi, ağır; çok ağır!
Ezim ezim ezilip
Toz duman oldu.
Adı mavi olsun dedim,
Hem dostum,
Hem sevdiğim olsun dedim.
Hem de canımdan öte cancazım!
Adı mavi olsun dedim.
Benim ki peri kızına methiye
Olsun be kızancık,
Sevgiyi çoğaltıp
Elden ele, gönülden gönüle
Yaymak ya muradım!
Adı Mavi oldu,
Meşeli Tepe’nin Mavili ’si,
Osman’ın at oynattığı
Diyarların entarisi Mavili…
Kavuşmamız divana kaldı diyen
Teslimiyete
Çuval çuval sitem olsun…
Comentários