KEŞKE

Zeliha AYDOĞMUŞ

*

Bu gece sana yıldızların daha parlak

Karanlığın aydınlığa daha tutkulu koştuğundan söz edebilseydim keşke

Sabahına güneşin kara gözlüklerinden bir avazda kurtulduğundan

Ya da umudun maviye olan aşkının bilmem kaçıncı kez doğrulandığından

Bugün sana vakitsiz ölümlerin ve tüm tutsaklıkların yalanlandığından söz edebilseydim keşke

Yarın sana bugünün

Dünün buruk tadının geçip gittiğinden

Badem ve kirazların çoktan çiçek açıp

Baharın geldiğinden söz edebilseydim keşke

O zaman herkes daha duru gözlerle bakmaz mıydı gökyüzüne

Daha başak rengi ellerle dokunmaz mıydı toprağa

Küçük sulara ve büyük denizlere

Değil mi Gölge

Kırılan vazolarla birlikte insanlığın onurunu ve kalpleri tutkalla yapıştırabilseydim keşke

Balıklar da ölmez gülerdi o zaman gökyüzüne

Sonra yine dalarlardı tuzlu sular cennetine

Kimliksiz acılar geçiyor tam şuramdan

Kirpiğinin okunda birikmiş sözcüklerimle nereye gidebilirdim