BENİ GİTTİ SANMAYIN
İçinde hapsolduğu bedenden kurtulduğunda ruhum,
Rüzgarda savrulan şu kanatlarıma bakın!
Beni gitti sanmayın,
Ben oradayım.
İşitebildiğiniz kadar yüksek,
Hissedebildiğiniz kadar canlıyım.
Şimdi içinde olduğum bu kafes
Bir gün toprağa karışınca
Beni gitti sanmayın.
Ben yeşeren otlarda,
Mavi dalgalarda,
Aniden çıkan rüzgarda,
Bulutların gözyaşlarındayım.
Beni gitti sanmayın,
Çünkü ben görebildiğiniz her an oradayım.
Sıla SÖNMEZ
