Baharın Kanatları Kırık

Fadime Y.KAROĞLU *

Börtü böcek, toprak uyandı,

Rüzgâr taşıdı mor menekşe kokusunu.

Badem dallarında fısıltılar,

Güneş, avuç içi kadar sıcacık…

Ama...

Bir çığlık düştü göğün mavisine,

Sustu serçeler, titredi toprak.

Gözyaşıyla yeşeren filizler,

Kanla boyandı bu sabah.

Bahar, incecik bir dal gibi kırıldı,

Güller diken oldu aniden.

Bir çocuğun düşen uçurtması gibi,

Düştü umutlar gökyüzünden.

Haykırsam,

Dağlara, rüzgâra, yağmura…

Duyar mı sağır duvarlar?

Duyar mı çocuk çığlıklarını?