Alanya Günlükleri

I

Bir bereket tanrıçası gibi geldin kadınım Sepetinde peynir, ekmek ve suyla Akdeniz gibi çırpınıyordu eteklerin Gözlerinde tuz ve mavilikler

Bir bereket tanrıçası gibi geldin kadınım Vaadiyle yakın mutlulukların Uzak denizlerin çağırışıyla

Sonra sessizlik ve çiçekler kapladı her yanı Kuşların ötüşlerinde ışıktan damlalar Yaprakların birbirine dokunuşunda Bizi aşka çağıran sözcükler var

Bir bereket tanrıçası gibi geldin kadınım Çatlayan narlar, taşan ırmaklar Ve kanımı köpürten bir salınışla

II

Derinde, azıcık derinde Hüzün var İçimdeki derin fay Sızlıyor dokununca

Ama rüzgar, diliyle, Yaraları iyileştirmede ustadır Ve Akdeniz Tuzuyla…

III

Çiçeklerin derin rüyasını Bozamaz bir arının konuşu bile Tıpkı öyle, bir yaz gününün Büyüsündeyiz seninle

Bir çocuk ağlıyor, bir sandal Usulca ayrılıyor kıyıdan Fesleğen kokusu dağılıyor Öptüğüm parmak uçlarından.

Denizin bitimsiz uğultusu Yoğunlaştırıyor sessizliği Uzanmak otlara yüzükoyun Ve susmak..bir ağaç gibi…

IV

Tanıdığım bir deniz tutulması bu Çok eski zamanlardan En uzak çocukluğumdan belki Belki dünyaya geldiğim an

Tanıdığım bir baş dönmesi bu Bana gözlerinden yansıyan Mücevher gözlerinin Gizemli ırmaklarından

Tanıdığım bir yürek çarpıntısı bu İçimde yükselip duran, Bedenlerimiz birleştiğinde Güneşi bir daha tutuşturan…

V

Denizi kadına benzeten Dizeler anımsıyorum… Oysa Olanca gücüyle Karaya yüklenen Dalgalarda Erkeği görüyorum ben.. Köpükler saçarak Tenine toprağın Çekilen geriye.. Bir an esrik ve şaşkın, Sonra yine Saldıran Yeni bir güçle…

Ya da bitkin Gelgitlerden Uyuklayan; Toprağın Ayaklarının dibinde..

Topraktır Dişi olan; Bir rahim gibi Güçlü, kıpırtısız Doyumsuz Beklemede…

Gece denizi, Yükselip alçalan dalgalar, Erkeğin çırpınışlarını Ve gülünç kibrini anımsatan, Bu bitimsiz Birleşmede…