Neye olsa ağlarım artık

Askerin karısına, domatesin tohumuna

Buğdayın ununa, pamuğun kozasına

Anamın ak düşmüş saçlarına

Bakar bakar ağlarım

Çıkar giderim bu kentten

Ne varsa gençliğimden, senden

Frizotin elbisemi, saten geceliğimi

Sakla demişti annem

Yirmi dört ayar altın alyansımı da

Şimdi silah yapabilirim onlardan

Güneş batmadan öte yakasında kentin

Sen döşe mermileri

Ben tetiği çekerim...