göğü olmayan o günden sonra yaprakları dökülmüş dalları sızlarken ağaçların çığ altında gibi dondu her şey dondu sokaklar ve fabrikalar

siren sesleri bastırdı haykırışları betonlar çığlıkları gizledi parmaklıklar tanığı oldu sıkılan yumrukların

kaçtı martılar maviliklerden hava ağır kurşun kokusuna döndü sustu çağlayan nehirler sustu elde kalan sırlar param parça gövde

ancak hesaba yazıldı karanlık gün karanlık gece hesaba yazıldı

anneler teselli oldu sesleri tel örgüleri yırttı duvarları deldi sokakları salladı adımları evlatlarının düşü onlarda uyandı

Erdal’ın, Necdet’in anneleri oldu buğday yüzlü tüm anneler “bizi öldürmeden evlatlarımız öldüremezsiniz” haykırışı Didar ablanın bir avuç su

bir dirhem nefes oldu gecelerce evlatlara saklanan

kırlardaki tüm çiçekler annelerin tüm şiirler ve türküler annelere

annelerin gülecek yüzlerinde doğacak sabah