Sami GÖK * Bizimkisi Bir sonbahar sevdasıydı Cumhuriyete ve hürriyete Özgürlüğe merhabaydı Sararan yapraklarda Tutsaklığa vedaydı… Oysa biz, ne ekimler görmüştük Kıraç topraklara ekilen Ama bitmeyen, çürüyen Teslimiyet gibi, ihanet gibi Kökleri tutmayan, kuruyan Nasırlı ellerde Ovuşturulunca, un ufak olan… Biz ne ekimler görmüştük Yüz yıl öncesinde Yürekli yüreklere ekilen Bağımsızlık gibi Özgürlük gibi Devrim gibi Cumhuriyet gibi Yediveren gül goncası Her yirmi dokuz ekimde

Zeliha AYDOĞMUŞ * Aşık cahille sohbeti kestiğinden beri Varmıyor dilim umut demeye Tekdüze bir kısır döngü Zincirleme dudaklar Dağ başlarına çökmüş pençe pençe Diller kara bulutlara sövgüde Aranıp durduğum Kollarım uzadıkça kaybolan Bir şeyler var Ölümüne Can siperhane dövüştüğüm yerde Ne kadar da uzak Bulamadığım şeyler Orman ormana sabahlar Ağaçlar ve kozalaklar Yıkanmış yüzler nerede

Ali Canip YÖNTEM * Ölü bir camdan ağlayan korku İnliyor serserî ve boş geceye; Kaldırımlar bütün sükût, uyku... Her duvar, her kovukta şimdi niye? Bir büyük göz niyâz eder, ağlar "Bitsin artık bu gizli şüphe! " diye... Korkarım... Saklanır heyulâlar... Bana der: İşte bir sahîfe oku, Sarı gölgemde hasta kalbin var! Ölü bir camdan ağlayan korku... * Ali Canip Yöntem (1887 İstanbul - 26 Ekim 1967), Türk şair, yazar, edebiyat tarihi araştırmacısı ve siyasetçi. Selanik Hukuk Mekt

György Somlyo * Odanın içinde aşağı yukarı dolaşıyorum, çömeliyorum masanın yanındaki sandalyenin üzerine, bir kitap karıştırıyorum, bir yudum bir şey içiyorum, sözcüklerimi arıyorum. Kocaman, pembe şakayık kımıldamadan duruyor vazonun içinde. Paltomu giyip dışarı çıkıyorum, işlerimin, işlerim olduğunu sandığım şeylerin peşine düşüyorum, geri dönüyorum sonra. Aynı yerde duruyor şakayık, bana dönmüş durumda; kocaman taç yapraklardan başıyla bakıyor bana. Hep bana bakıyor. Bıkm

YAŞAR MİRAÇ * Bir yaralı sevdalıyım Göğsümün gürgün pınarı Gonca güller karanfiller Moran gelincikler kanar Bir kırık badem dalıyım Yurdumun yorgun kuşları Ala şahinler turnalar Yuvaları dağıtılan Toy kanatları kırılan Emekcen gurbet kuşları Sürgün kuşlar bana koşar Bir çamlıbel maralıyım Ayçe sudan içmedeyken Gökten bala geçmedeyken Avcılar ağına düştüm Yarıldı göğsümün narı Yaralıyım yaralı Defne Dalım Sarın Beni Yaralıyım yaralıyım Güvercinim örtün beni Irmaklarım yunun be

İVAN BUNİN * Senin bir ceylan gibi o mahzun bakışını Ve ne varsa, öylesine yürekten sevdiğim o bakışta Unutmadım, üst üste yığılan hüzünlü yıllarda Fakat görüntün, zihnimde gitgide dumanlandı Gün gelir, yürekte hüzün de söner artık Ne mutluluğun, ne acıların olduğu bir yerde Düşler de, anımsayışlar da silinir gitgide Kalır sadece, her şeyi bağışlatan bir uzaklık... Türkçesi: Ataol BEHRAMOĞLU İvan Bunin İvan Alekseyeviç Bunin (Rusça: Иван Алексеевич Бунин; d. 10 Ekim / 22 Ekim

* Arif DAMAR Gözlerini ölüm bürüdü onların korkulu rüyalarda uyanıyorlar uykularından. Günden güne daha cana yakın günden güne daha yaşanacak hale gelsin diye her gün daha sağlam daha usta daha kahraman ellerle onarılan yeryüzü eskisinden dar geliyor onlara eskisinden düşman. Ne günün ilk ışığı ne balık sürülerinin ışıldaması suda ne güneşe uzanan dal ferahlık vermiyor içlerine. Çalınan insan emeği yaşatmaz oldu korkulu rüyalarla uyanarak uykularından korkunç kararlar verdile

* ESKİ EV İlk günden hatırlarım etrafını saçağın, Bir asma kuşatırdı körpe filizleriyle. Kokularla cezbedip küçük, çapkın kuşları, Buğulu taneleri uzardı pencereye. O baldan salkımları bize yaklaştırırdı Uzatarak annemiz bembeyaz ellerini, Biz ,onun çocukları geri verirdik tekrar Kuşlara üzümleri, emilmiş dallarını. Seneler aktı gitti, artık ne kuş, ne anne Biçare yaşlı asma sarardı ve çürüdü. Kapıyı, duvarları vahşi otlar bürüdü, Ve ben, ben ağlıyorum, o günlerin peşinde. AL

Arthur RIMBAUD * Ölü sularından iniyordum nehirlerin Baktım yedekçilerim iplerimi bırakmış; Cırlak kızılderililer, nişan atmak için Hepsini soyup alaca direklere çakmış. Bana ne tayfalardan; umurumda değildi Pamuklar, buğdaylar, Felemenk ve İngiltere; Bordamda gürültüler, patırtılar kesildi; Sular aldı gitti beni can attığım yere. Med zamanları, çılgın çalkantılar üstünde, Koştum, bir çocuk beyni gibi sağır, geçen kış Adaların karalardan çözüldüğü günde. Yeryüzü böylesine all

Yusuf ERBAY * 1. Kuşlar gitmeden önceydi Beyaz kokardı akasyalar Âşıklar çeşmesi pembe akardı…   Yol boyu hep çocuktuk Tellerde sıralanmış Serçeler kadar çoktuk…   (Yakalar ana sütü Siyah önlük üstüne)   Hani / Akasyalar beyazı dökmeyecekti Kuşlar şehri terk etmeyecekti Hani / Bu yolculuk hiç bitmeyecekti…     2.   Açık havada renksiz filimler Çekirdek sesleri / gazoz molası İki film birden sahte mutluluk…   Uğursuzlar aşkı kirletmemişti Masumdu yalanlar / saftı doğrular Kuşl

Eugenio Montale * Uzanmak gölgesine, soluk ve dalgın, güneşten kızgın bir bostan duvarının, dinlemek böğürtlen dikenlerinin arasından...

Foto: Yusuf ERBAY YUSUF ERBAY * Sevince dinmiyorsa yağmur Siste yürümelisin… Birlikte ıslanır belki Yârin hayali…   Vuslatla...

BAŞKALARININ ESKİLERİNİ GİYENLERİN ŞARKISI - Satın alınmış düşleri, bıkıp fırlattığınızda Ardınıza bakmayın Oradayım. Ayışığında bir...

Edgar Alain Poe * Senelerce senelerce evveldi Bir deniz ülkesinde Yaşayan bir kız vardı bileceksiniz İsmi; Annabel Lee Hiç birşey...

Terk Edilmiş Ev * Alfred Lord Tennyson * Yaşam ve düşünce yan yana uzaklaşır. Kayıtsız kiracılar kapı ve pencereyi bırakan açık,...

AYTEN MUTLU 6 Ekim 1952 tarihinde Bandırma'da doğdu. Şiir kitapları var. maviADA'da yazılarıyla aralıklı olarak yer aldı,...

HALİL ERGÜN * Kara kış gibi ayrılık Gönüller har ateşe dönmüşken Sıcacık bir yuva olmuşken Kapıyı pencereyi açmayacaksın Ya sen üşürsün...

CAHİT SITKI TARANCI * Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder, Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak,...

Foto: Yusuf Erbay YUSUF ERBAY * kıyıda eriyor dalgadan kalan deniz parçası…   çınara yağıyor rüzgârdan kalan bulut parçası…   (dallara...

Mevlana Celaleddin Rumi * Seni bildim bileli, ey balçık dünya, başıma nice belâlar geldi, nice mihnet, nice dert. Seni sırf belâdan...