Boşluğun Fotoğrafı
Güncelleme tarihi: 17 Eki 2023
Veysel ÇOLAK
*
Neredeyse hiç dışarıya çıkmıyorum
ağır basıyor düşmek, düşürülmek korkusu
katil bir kent, tutunacak kuşları yok
saklanarak sokağa çıkılmaz ki
rahatsız oluyorum
herkesin yanımdaki boşluğa bakmasından.
Bir zamanlar omuzumdu işçiler
sesleri kayboldu kanları emilirken
bir maden ocağında çatladı yürekleri
gölgeleri silindi caddelerden.
Bir zamanlar omuzumdu sevgili
yaşatan duyguydu evde
ki yemek kokusu
pazarda kiraz güzeli, gökyüzünde mavilik
şiirlerde ölümsüz bir sözcüktü.
Şimdi uzakta, albatroslara özeniyor
okyanusları geçebilir mi bilmem
cebinde birkaç deniz, aklı Anadolu'da
görmemiş ama çeşmelerin kuruduğunu
kumru almış fırından, kumruları korkutmuş
balkona gelip öyle dediler.
Kendimi sevseydim sevimli olurdum
öfke olmazdım tepeden tırnağa
kolay olurdu "Bana ne?" diyerek gitmek.
Bütün gece yıpratılan hayatları okudum
sevgiliye gönderdim 'kuş kanadıyla'
yanımdaki boşluğun fotoğrafını.
Yeryüzü 2023
Veysel Çolak
(22 Ağustos 1954),
Yaşamı
22 Ağustos 1954'te, Rize'nin İkizdere ilçesine bağlı Cevizlik köyünde dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini Turgutlu'da tamamlayan Çolak, 1977'de Diyarbakır Eğitim Enstitüsü (şimdiki Dicle Üniversitesi) Türkçe Bölümü'nü bitirdi. 1977'den sonra Malatya, Manisa ve İzmir'de öğretmenlik yaptı. İzmir'de "Dize" adında yerel bir şiir dergisi çıkarmakta olan şair, Edebiyatçılar Derneği, Türkiye Yazarlar Sedikası ve PEN Yazarlar Kulübü üyesidir.
Çok sayıda yarışmaya katılan ve ödül kazanan Veysel Çolak, ilk şiirini 1973'te Demokrat İzmir gazetesinde yayımladı. Milliyet Sanat, Yazko, Türkiye Yazıları, Varlık, Edebiyat ve Eleştiri, Adam Sanat ve Dize gibi dergilerde yayımlanan şiirleriyle tanındı. 1974'te Milliyet Sanat Dergisi'nin düzenlediği "Yılın En Başarılı Genç Şairi" yarışmasında finale kalan dört şairden biri oldu.
