Bir Ceylan Gibi Mahzun Bakışın

İVAN BUNİN

*

Senin bir ceylan gibi o mahzun bakışını

Ve ne varsa, öylesine yürekten sevdiğim o bakışta

Unutmadım, üst üste yığılan hüzünlü yıllarda

Fakat görüntün, zihnimde gitgide dumanlandı

Gün gelir, yürekte hüzün de söner artık

Ne mutluluğun, ne acıların olduğu bir yerde

Düşler de, anımsayışlar da silinir gitgide

Kalır sadece, her şeyi bağışlatan bir uzaklık...

Türkçesi: Ataol BEHRAMOĞLU

İvan Bunin

İvan Alekseyeviç Bunin (Rusça: Иван Алексеевич Бунин; d. 10 Ekim / 22 Ekim 1870, Voronej - ö. 8 Kasım 1953, Paris), Rus yazar ve şair. Yoksul düşmüş soylu bir aileden geliyordu. Moskova Üniversitesi'nde oku­duktan sonra Orta Rusya'daki köy yönetimlerinde bir süre çalıştı. Avrupa ve Asya'ya yolculuklar yapıp Çehov ve Gorki ile tanıştı. Daha sonrasında Gorki ile birlikte çalışan demokratik yazarlar topluluğuna katıldı fakat kendilerinin demokrat fikirlerini benimsemedi.

1891'de ilk şiir kitabı yayımlandı. 19.yy'ın son yıllarında İngiliz şairlerin yapıtlarını Rusçaya çevirerek ve kırsal kesimde, taşrada yaşayan sıradan Rus insanının gündelik yaşamını yansıttığı şiirleriyle ün kazandı.

1933'te nesir yazımında klasik Rus geleneklerini taşıyan düzgün sanat becerisi nedeniyle Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan ilk Rus yazar oldu.

Eserleri

Öykü

Gospodin iz San-Frantsisko, 1915, (San Fransisco Efendisi).

Tyomnye Alley, 1943, (Karanlık Sokaklar).

Roman

Derevnya, 1910, (Köy).

Mitina Iyubov, 1925, (Mitya'nın Sevdası).

Zhızn Arsenyeva, 1930, (Arsenyev'in Yaşamı).

Lika, 1939.

İnceleme

Osvobozhdeniye Tolstoğo, 1937, (Tols­toy'un Kurtuluşu).

O Çehove, (ö.s.), 1955.