ARSLAN

Vedat Günyol’a

Gölgesi ovaya düşmüş Bir arslan döner durur kafesinde Dolmaz gününü beklemek ne güçmüş Bir cezaevinin penceresinde

Bir gezin iki gezin gün geçmiyor Otur memleketi düşün geçmiyor Temel tutmuş duygu hüzün geçmiyor N’eylesin arslanım esnemesin de

Ne gündür düşmancasına seyreder Bir uyku kalmış tek sığınacak yer Güpegündüz gördüğü güzel düşler Ötesinde, bu günün ötesinde.

Yücel, Ekim 1947