GÜNBATIMLI ŞAPKALAR

Seni düşünüyorum

Canım acıyor nedense

Kızıl korlar içinde güneş

Bir yalnız gül gibi akşamın göğsünde

Yaradılış gününden kalma bu kösnü

Kum tanelerinin avuçlarımdan dökülüşü

Günlerce düşünebilirim seni

Denizin giziyle örtüp kendini

Bu ıssız kıyı kasabasında günbatımlı

Şapkalar armağan ediyorum kendime

Ben güneş körü, çölün ve gecenin bildiği

Bir sessiz söğüt olsaydım günberinde

Yosunlarla düşünürdüm seni

Deniz kızlarının pembe gözleriyle