Beni Öp
- Cemal SÜREYA
- 8 Oca
- 1 dakikada okunur
Cemal SÜREYA
*
şimdi utançtır tanelenen sarışın çocukların başaklarında.
ovadan gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan çeviriyor o küçücük güneşimizi.
taşarak evlerden taraçalardan gelip sesime yerleşiyor.
sesimin esnek baldıranı sesimin alaca baldıranı.
ve kuşlara doğru fildişi rüzgarın tavrı. dağ güneş iskeleti.
tahta heykeller arasında denizin yavrusu kocaman.
kan görüyorum taş görüyorum bütün heykeller arasında karabasan ılık acemi – uykusuzluğun sütlü inciri – kovanlara sızmıyor.
annem çok küçükken öldü beni öp, sonra doğur beni...
*
2018 Ocak
Hayatın zalimine denk geldi Süreya... Başlangıç zulümdü. Aklıyla ödünledi, şiirle taçlandırıp bir utkuya döndürmek istedi, başardı da bir yanıyla, ne var ki biz idealist romantiklerin görmediği o; as'lolan hayattır. Hayat Süreya'ya tüm arayışına karşın ne "anlayan'ı verdi, ne de güzel bir yaşlanmayı...
Şiir amortisi oldu ömrünün...
Bir de "anlamayan" ama ...mış gibi yapmayı ezbere bilen o kadınlara sermaye...
Yeri aydınlık olsun...
"şimdi utançtır tanelenen
sarışın çocukların başaklarında.
ovadan
........
annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni..." Cemal Süreya'nın yaşam öyküsünü ve bu dizeleri okuduğumda hep içim sızlar...