Şartlı Tahliye

acılar kaygan yazılır suların seviştiği taşların üzerine çok iz unutulur kapı kollarında ellerin bilmediği

sofrasına kabul etmeyen kurdun diş gıcırtıları arasında günlerdir çırpınıyorum eteğimdeki cin atomları parçalandı

kaybettiğim sorulara cevap arıyorum aklımı duyguların arka odasına saklayıp bütün felsefelere çözümsüzlüklerimle çözülüyorum parmak uçlarıma bağlanmış dizeler çoktan ipini kopardı acımasızca kırbaçlıyorum kendimi sen misin atları şaha kaldıran ayvaz çocuk

kışa sakladığım cümleleri bahar da sarıp içiyorum gün görmemiş imge yontularının arasında başlangıcı nerde, bitişi nerde bu kaybın bakıyorum, kanı çekilmiş bütün sözcüklere günün sonunda ben basit sözlerin sıradanlığına kalıyorum etimin burkulması için bu bir şartlı tahliye annemin bilmediği el kapısında

Arsen Everekliyan