O Mavilik Derdi

Beni uykudan uyandırır uyandırmaz

Dünyanın bütün huyları yüzünde

Ben bunlardan birini seviyorum en çok

Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa

Tutsam tanelerini

Sevincin gözyaşları derdim buna.

Bir süre bakışıyoruz karşılıklı

Ben uykudan uyanır uyanmaz

Benimle şiir gibidir bu

Tam karşımda ama yazılmamış

Durmadan bileniyor aklımda.

Seni unutarak baktığımda bile

Dünyanın her yerlerinden geçiyorsun

Yayılıyorsun kalabalıklara

Yalnız yayılmak mı

Aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.

Özlenirsin, alabildiğine varsın da

Daha da var oluyorsun gün günden

Olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla

Bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin

Bir kuş olsa mavilik derdi buna.