İYİLER ve KÖTÜLER

Nurten B. AKSOY

*

Gelin tanış olalım

İşi kolay kılalım

Sevelim sevilelim

Dünya kimse kalmaz

.....

(Yunus Emre)

Günlerdir, aylardır, yıllardır büyük acılar yaşıyoruz toplum olarak; içimiz yanıyor, çaresiziz, elimiz kolumuz bağlı sanki, bu yaşadıklarımız ilk değil ve korkum odur ki son da olmayacak...

Yarım asrı geçen ömrümde hatırladığım öylesine acı dolu günler gördük ki galiba yüreklerimiz nasır tuttu; merhameti, sevmeyi, saymayı, birliği, beraberliği unutturdular topluma. Korku ve nefret dolu gözlerle bakıyoruz herkese, her şeye... Şimdi bir tek umudumuz var elimizde gelecek güzel günlere dair; ama onu da yitirmemiz için bazıları el birliğiyle gayret ediyor sanki.

Oysa eskiden böyle miydik biz. Sadece İYİLER ve KÖTÜLER vardı bize öğretilen. İnsanlar sevgiyle büyütülürse iyi olurdu, kötülüğün tohumu ise sevgisizlikti. Bu yüzden insanları diline, dinine, rengine ya da ırkına göre ayırmazdık biz, herkesi sever, kucaklardık.

İnsanları "pis Yahudiler, Ermeni dölleri, katil Kürtler, kahrolası Rumlar, sarhoşlar, ayyaşlar, Aleviler, dinsizler, illet, zillet..." ve bunlara benzer sıfatlarla anmazdık. Çünkü biz DÜNYA denilen bu yerkürenin üstünde, bizim payımıza düşen topraklarda, yan yana evlerde, komşu köylerde, kardeş şehirlerde birlikte yaşardık.

Evet, SEVGİ gönül işidir, herkesi sevmesini bekleyemeyiz insanoğlundan; ama nefret etmeden birbirimize katlanmayı öğrenebiliriz en azından. Dokuz yaşında bir çocuğun, yetmiş yaşında bir annenin, gencecik insanların ölümüne sevinmemeyi öğrenebiliriz en azından. Şehit olan askerimize, polisimize üzüldüğümüz kadar olmasa da en azından "oh oldu" dememeyi öğrenebiliriz. Aynı fikirden, aynı görüşten olmasak da İYİ olmayı deneyebiliriz, karşımızdaki KÖTÜLERE inat.

Bilirsiniz, gün batımı hüznü hatırlatır, ama bir anlamda da umuttur. O gökyüzünü kaplayan kara bulutların altında yitip giden güneş, aslında yepyeni bir günün, karanlığın arkasından gelecek aydınlığın habercisidir çünkü.

Ben biliyorum ki bu kara bulutlar mutlaka bir gün, hem de çok yakında bir gün, batan güneşle birlikte karanlığa karışacak. GÜNEŞ pırıl pırıl doğacak yeniden; kardeşliğin, barışın, dostluğun aydınlığına... Ve iyiler kazanacak, sevgi kazanacak, adalet kazanacak...