Ermiş Dedi ki;
- Yusuf ERBAY
- 27 Kas 2024
- 1 dakikada okunur

Yusuf ERBAY
*
Söyleyeceğini gençken söyle, yaşlandıkça artar dünyaya meylin.
Yaşlı, dünyaya alışmış insandır, dünyayı seven insandır.
Kıyamaz büzüşüp kalmış küçük dünyasına,
Başkaldırıyı engeller biriktirdiği korkular.
Geçmişin loş dehlizlerine sığınıp, özgürlüğünü engelleyen yaşını kutsar.
Yürüyeceğin yolları gençken yürü. Yaşlandıkça yollar uzar, gün kısalır.
Mevsim kış, dağlar karlıdır.
Ellerinden kayıp gitmesini seyretmek istemiyorsan şu ömrün
İnsanın çaresizliğinden dem vuranlar bunaltıyorsa içini
Yaşamın koluna girip uzunca gezilere çıkmak istiyorsan
Kulaklarını tıkayıp çaresiz kelimelere, gözünü açmalısın.
Ardında bırakıp umarsız sızlanmaları, gençliğine ve diriliğine güvenip
Meydan okumalısın bütün engellere, tıkayarak kulaklarını ihtiyar cümlelere.
Tanımadık yerlerin uğruna, bildiklerini terk ederek
Kartalların göçüne katıl bu baharda, dönüp şenlendir gök yüzünü
Yaşayacağını gençken yaşa.
Kararını gençken ver, yaşlandıkça âşık olursun seni esir alan korkularına
Ve uçup gider ellerinden, yalnızca bir defa konan hayat kuşu.
Dünyada antik Yunan, İtalyan eserlerinde ,Virgilius'ta belki uzak doğuda ve benzerlerinde var bu tarz şiir; ben Halil Cibran'ı severim daha çok.
Biz de ise çok fazla değil, belki Mehmet Akif bir esinti andırır.
Manzumeleri, anlatan şiiri severiz de iş felsefik şiir olunca çok değil örnekleri. Oysa Özdemir Asaf'ın sıradan hayatların felsefesini yapan dizeleri hepimizin dilindedir.
Şiir hikmeti her dem sevmiştir. Bir koşulu vardır yalnız; özümsemesi, sindirmesi gerekir.
Sanat cesur adımları , arayışları, yeni biçemleri de sever.