Aydınlık Sabahlar

dirhem dirhem tükeniyor

aydınlık sabahlar

güneş mahmurlu

gözlerini sabaha açmıyor.

yüreğinin kuşları

kanatlarına gömüp aydınlıkları

şarkılarını kekeme dilsiz söylüyor

bulutlar griye dönmüş

düş bulutlarından

pamuk helva karılmıyor

sokaklarda insanlar

tebessümüz yürüyordu hayata.

ta ki bir serçe şakıdı

gri binaları delerek

umudu yükleyip yüreğine

minicik kanatlarında

grilikleri söküp attı

sevgi ile karıp şarkılarını

güneşi doğurdu türkü söyleyerek

Semihat Karadağlı/17.11.2020/İzmir