ACININ COĞRAFYASI
top of page

ACININ COĞRAFYASI

Güncelleme tarihi: 6 Oca 2022


Sirk izlenimlerinden seçmen kütüklerinden

yüzlerimiz temmuzdan ötürü sallanır ve uzar

ve her köşe bir tuzaktır

birer darağacıdır her meydan saati

öğle vaktini kesinlikle gösteren

oysa hep güçlü dağları görmenin zamanıdır


çığlığım uzun uzun kalır içimde yani güller giyinmiş bir adam nerde ben nerde rüzgâr bir dirimi dört yöne bölerken tepelerde ve gece duruşmasından yeni çıkmışken sabahın terazisi eksik tartar gölgemi


artık öyle açık ki kuşkuya yer yok kim gelirse gelsin acıya hep yer vardır tutanaklarda duvar diplerinde ve bazı yerlerde örneğin çukurova ve mekong köylerinde acıdır ağacın gölgesini yapan bunu herkes bilir


kutsal acı besleyen acı sütünü emiyoruz yatıyoruz seninle terli döşeklerde saati seninle kuruyoruz bir çalar saati sen donatıyorsun kalbimizi kalbimiz çoğu zaman yeterli ve ürkek kendi çoğunluğunu kendi üreterek


kente kapandık kaldık iki cadde iki alan bir saat mutsuzluk acıya varana kadar artık yeminimiz bir tatar gölgesi gibi öyle bir gölge ki belki çok dardır kısa vakitlerinde aceleci akşamın


artık öyle açık ki kuşkuya yer yok acıya hep yer vardır aramızda dört cepli yeleğim aynı kolaylıkla taşır her şeyi bozuk paraları da umutsuzluğu da aynı kolaylıkla tutmuş gibi olurum güneşin yedi renk ayasını


biliyor musun güçlü dağları görmenin zamanıdır şimdi bir bağırsan çok iyi biliyorum ya da üst üste silah atsan kent tepinir belki bütün kuşlar uçar belki değil mutlaka ama bir tanesi mutlaka kalır."


Turgut Uyar


Turgut Uyar (1927 – 1985) Türk şairidir. Ankara’da doğdu. Bursa Askeri Lisesi’ni bitirdi. Orduya katıldı. 1958 yılında askerlikten ayrılıp SEKA’ya geçti. 1969 yılında emekli olup İstanbul’a yerleşti. 1947 yılında ilk kitabı Yad ile (Yedigün dergisi) edebiyata giren Turgut Uyar, Kaynak, Varlık, Yeditepe, Pazar Postası, Dost, Türk Dili dergilerinde göründü. Eleştirmen Ataç’ın dikkatini çeken Turgut Uyar’ın şiiri, 1955’lerden sonra “İkinci Yeni” akımı doğrultusunda gelişti. 1970’lerde Divan şiiri geleneğini içine sindiren bir şiir çizgisi izledi.


Tütünler Islak adlı kitabıyla 1963 Yeditepe Ödülü’nü, Kayayı Delen İncir adlı kitabıyla 1982 Necatigil Ödülü’nü, Büyük Saat adlı toplu şiirleriyle de 1984 Sedat Simavi Ödülü’nü kazandı.


ESERLERİ

  • Arz-ı Hal (1949)

  • Türkiyem (1952)

  • Dünyanın En Güzel Arabistanı (1959)

  • Tütünler Islak (1962)

  • Her Pazartesi (1970)

  • Toplandılar (1974)

  • Divan (1970)

  • Kayayı Delen İncir (1982)

  • Dün Yok mu (1984)

  • Toplu Şiirler (1981)

  • Büyük Saat (1984)

43 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

GELECEĞİM

KARANFİLSİZ

1/3
bottom of page