KORKU

Farkındalıklar, farklılıklar

Cesaret bulup gürleyen zayıflıklar

Yeni şeyler, yeni deneyimler

Gezdin, tozdun, gördün

Şimdi biraz karantinada kal

Delirdik mi?

Aklımız yerinde mi?

Neler oluyor?

Nasıl, neden?

Kadın, erkek, siyah, beyaz

Sen, ben, o

Ne farkımız var?

Sonuça hepimiz

İnsanız, değil miyiz?

Ne Corona'ymış

Ne politikaymış

Ne protestolarmış

Asya, Avrupa, Amerika'da,

Sonunda "her şey" ortada

Ne bir suçtur düşünmek

Ne de bir cezası olmalı

Ama yine de sor bir kendine

Başkasına zarar mı?

Bana fikirlerinle gel

Dostluğunla gel

Sorunlarınla da gelebilirsin

Ama çözümlerinle de gel

Yaklaş sorun değil

Ama vurma, hırpalama

Sevmek zorunda değilsin

Katlanmak da.

Son zamanlarda bir telaş sardı ortalığı

Öyle bir telaş ki tüm dünyayı delicesine…

Bir yerden başladı, başladığı gibi kalmadı

Değişti, dağıldı, yayıldıkça evrildi

Bastırılan sancıları gün yüzüne çıkardı

Çıkan sancıları gittiği yerlere uyarladı

Bu yaşadığımız süreç

İlginç bir süreç, kabul etmeli

Kafamızda binbir soru, binbir düşünce

Nasıl idare etmeli?

Bıktım, usandım

Dünyadaki kötülüklerden

İzleyip harekete geçmemekten

Geçememekten

Bıktım, kendimden

Çevremden

Usandım...

Ne kadar oyun, komplo

Ne kadar şiddet, yalan

Ne kadar işkence, savaş

Gördü bu tarih

Kaç kez çoğunluk ifadesini

Özgürce ifade edebildi?

Ne zaman önce kendini geliştirmek

Bu kadar önem kazandı?

Bilmiyorum insanlık için

Iyi mi kötü mü yaşadığımız zaman

Bir yandan sözde herkesin hakkı varken

Karşı çıkmaya, itiraz etmeye, baş kaldırmaya

Bir yandan atalarımızdan kalma

"Doğamızda" olan

Yok edemediğimiz

Bir korku var...

Korku Hastalık bulaştırma, ölüm korkusu sandığımız

2020'de o ilk toplu korku

Aslında insan korkusu

Başkasından ama herhangi birinden değil

Bize yanlış yaklaşan herkesten

Ark niyetlilerden

Üst mevkilerden

Baştakilerden

Güvenemediklerimizden

Güvenip de hala sırtımızdan bıçaklayabileceklerden

Daha denizden, uzaydan

Hayvan şiddetinden, çevre düşmanlarından

Küresel ısınmadan

Küresel çöplükten

Bahsetmiyorum bile!

Neden böyleyiz?

İleriye en büyük adımlar genelde en büyük sorunlar karşısında atılsa da

Birbirimizi yemeye değer mi?

Merakımız, birlikteliğimizle bir şeyler gerçekleştiremez mi?

Sen değil o yapsa ve herkes mutlu olsa n'olur sanki?

Yabancı biri işe alınsa senin yerine?

Evinin önünden sevmediğin/istemediğin biri geçse?

Kadın mini etek giyse, kendini güzel hissetse n'olur?

Homoseksüeli, pan seksüeli, fantezileri çılgın olanı yadırgamasan?

Ya da sende de varsa bu gizli kutular, açsan kilitleri hatta haykırsan benliğini?

Bazen sadece karşındakini anlamaya çalışsan n'olur?

Sadece dinlesen, konuşması bitene kadar

Bağırmasan, kaçmasan, kırmasan kolunu veya kalbini? Sonra da kendini anlatsan kendin için?

Kendinle gurur duysan, başkalarını yok yere yargılamasan?

Yani bilmiyorum böyle bir çok soru devam ederim

Saatlerce sor dur cevapla

Güzel olur, hepsi çok güzel olur

Eğer yanıtın olmaz gibi bir şeyse

Yanıtların değişmedikçe, düşüncelerin açılmadıkça

Korkun büyür, daha çok çekinirsin insanlardan, insanlıktan

Daha az anlarsın farklıyı

Yok bir anormal kimse, gariplik başka

Hepimiz farklıyız, tek aynı şeyimiz tür olarak biyolojik tanımımız

Bir de biz meraklı hayvanlarız

Bilmeyince korkuyoruz evet ama

Yanlış öğrenince daha çok...

Evlerimizde kapalı düşünüyoruz dünyaca

Bilinmezlik ve bekleme streslendiriyor

Kötü düşüncelerimize hapsolmayalım!

Eda ŞENÇALIŞ

06/06/2020

FRANSA