Beş milyon dört yüz yetmiş beş bin dokuz yüz seksen! Rakamla 5.475.987…
Türk Filmi tarihinde yer etmiş, hatırı sayılır bir filmin iz düşümünün yapılacağı satırlarda böyle bir başlangıç!
Sahi neyi ifade ediyor bu rakamlar?
Arkanızı dönüp gitmeden önce azıcık daha sabredin ve okuyun lütfen yazdıklarımı, ancak bu şekilde doğru anlaşılacağımı umuyorum. Sonuçta birlikte sosyal medyada canlı olarak izlemeyi dilediğim filmin türü de absürt komedi olunca doğal olarak mantık ve kompozisyon kurallarına uygun bir çerçevede yazacağım bir yazı filmi aratmazdı diye düşündüm. Şimdi de aldım kalemi elime başıma geleni yazıyorum ve sabrınız için şimdiden teşekkür ediyorum.
Yukarıda verdiğim rakam mı o filmin çekildiği tarihte yani 1989 yılında Müjde Ar'ın parçalanmış gelinliği ve arkasında onu yakalamaya çalışan adamlar eşliğinde can hıraş İstanbul'a ayak basarken yol kenarlarında nüfusunun yazılı olduğu o meşhur mavi tabeladaki rakam:
''Beş milyon dört yüz yetmiş beş bin dokuz yüz seksen!''
Yo yo şimdi o taşradan kente göçün yoğunlaştığına ilişkin beylik lafların yer aldığı yorumlara yer verecek değilim burada, hemen neşeniz kaçmasın lütfen...
Evet efendim lafı çok da fazla uzatmadan kendi kişisel tarihimdeki etkisinden bahsetmek isterim Arabesk isimli 1989 yapımı filmin...
Yaklaşık on beş yaşımı sürdüğüm, yerli malı yurdun malı değerlerimizin hat safhada olduğu zamanlarda başrolünü Şener Şen, Müjde Ar ve Uğur Yücel'in paylaştığı, Ertem Eğilmez'in yönetmenliğindeki Arabesk isimli filmi dört gözle beklediğimi itiraf etmeliyim. Ve fakat sıra izlemeye geldiğinde, Şener Şen'in, hele hele Müjde Ar'ın oyunculuk profillerine dair kafamda kurduğum beklentilerimin aksine filmi izlerken hissettiğim garip duygu durumunun en kestirme açıklaması bu olsa gerek!
Bir de ters köşe olma durumum vardı ki o da Türk Filmlerinin unutulmaz yönetmenlerinden Ertem Eğilmez'in hasta yatağındayken odasına gelen görüntüleri izleyip ekibini yönlendirerek çektiği Arabesk’de izleyicisinin üzerinde yaratmayı arzuladığı ve hakkını vererek başardığı duygu durumu da buydu kanımca. Eminim gözü açık gitmemiş ve huzur içinde uyuyordur.
Ülkemizdeki yedinci sanat diye de bilinen sinemaya eşsiz katkıları olan komedi filmlerinin unutulmaz yönetmeni Ertem Eğilmez 18 Şubat 1929 tarihinde Trabzon’da dünyaya gelen ve İktisat fakültesini bitiren yönetmenimiz üretkenliği ile tanınırdı. 21 Eylül 1989 yılında hayatını kaybeden Sinema emektarı, altmış yıllık hayatında kırk dört filmin yönetmenliğini, doksan iki filmin yapımcılığını üstlenmiştir. Hababam Sınıfı, Şaban Oğlu Şaban, Köyden İndim Şehire… derken son yönettiği Arabesk unutulmayan klasikler arasında yerini alan filmlerinden sadece birkaç tanesidir.
Sanatçının bilinen geçmişinde kayıt altına alınan detay ve anılara değinecek olursak, yüksek öğretimini tamamladıktan sonra bakkal dükkanı işlettiğinden, askerlik hizmetini tamamladıktan sonra Refik Erduran ile Çağlyan Yayınevini kurduklarından ve çıkardıkları mizah içerikli, pek çok değerli karikatüristin yetiştiği Tef Dergisinden söz edebiliriz. Yayın dünyasında birçok başarılı iş yaptıktan sonra cep kitapları işinde başarısız olunca 1964 yılında hepimizin hafızasında yer eden Arzu Filmi kurmuştur.
1961 Yılında ''Yaman Gazeteci'' filmiyle yapımcılığa adım atmış ve 1964' te de ''Fatoş'un Fendi Tayfur'u Yendi'' filmi ile ilk filmini yönetmiştir.İlk yönetmenlik ödülünü 1967 yılında Altın Portakal Film Festivalinde ''Bir Millet Uyanıyor'' filmi ile En İyi Tarihi Yapım Kategorisinde kazanmıştır.
Tek dram filmi olma özelliği taşıyan ''Canım Kardeşim'' filminin Tarık Akan’ın anlatımından kısa bir öyküsü de vardır... Sanatçı Ertem Eğilmez ile yaptığı bir sohbet esnasında hep çok iyi bir yapımcı, çok iyi bir yönetmen olduğunu söylemesine karşın neden hiç ödül almadığını sorar, bunun üzerine Eğilmez şu yanıtı verir; istesem ilk çektiğim filmde ödül alırım lakin ben o tarz filmler çekmek istemiyorum... Yalnız bu sözlere içerlemiştir ve sözlerini şu şekilde bitirmiştir, ''Öyle bir film çekeceğim ki pek çok ödül alacak, baş rolünüde sen oynayacaksın ve ben bir daha da o tür bir film çekmeyeceğim''... Söylediği bu sözlerin arkasında durarark Canım Kardeşim adlı filmi çekmiş pek çok ödül almış ve bir daha bu tür bir film çekmemiştir.
Sanatçının asıl ustalıkla, şahsi görüşümü soracak olursanız da keyifle izlediği yol, hayatın dram dahil her yönünü farklı sinema teknikleri kullanıp beyaz perdeye komedi olarak yansıtmaktı ve bir nevi insanları güldürerek düşünmeye sevk etmekti... Kaldı ki başarılı olmadığını kim iddia edebilir!
Hem absürt komedi olarak Türk Filminde bir ilk olma hem de Ertem Eğilmez'in son yönettiği film olma özelliğini taşıyan 1988 Türkiye’sinde çekimleri gerçekleştirilen Arabesk filminin senaryosuna şöyle kabaca değinecek olursak o zamana değin gösterime girmiş Türk Filmlerinin tüm klasik sahnelerine abartılı denilebilecek ve filmin türüne uyacak biçimde taşlama tekniğine yer verilmiştir. Bununla birlikte o yıllarda özellikle dolmuş ve taksi yolculuklarında olduğu kadar film sektöründe de patlama yapan filmin isim babası da diyebileceğimiz arabesk şarkılarla yönetmenin filme müzikal komedi havası vermesi de gözlerden kaçmayan ince detaylardan birisi.
Uğur Yücel'in oynadığı Ekrem karakterinin ise Baba filmindeki Al Pacino tiplemesine gözle görülür bir biçimde benzemesi, filmin içeriğinde sadece yerli yapımlardan yararlanılmadığını ayan beyan gösteriyor. Uğur Yücel’in aralık on dokuzda İzmir Suat Taşer Açık Hava Tiyatrosunda sergilediği Azınlıkta Kaldık isimli tek kişilik gösteride anlattıklarından öğrenmiştim Ertem Eğilmez’in inkar edilemez başarısının sırrını: Detaylara çok önem veriyor ve disiplinli çalışmasında aşırı titiz.
Oyuncular: Şener ŞEN, Müjde AR, Uğur YÜCEL, Necati BİLGİÇ
Müzik : Aysel GÜREL, Atilla ÖZDEMİROĞLU
