SUYA YAZILAN MEKTUPLAR

Canım Efendim,

Size Jack diye mi hitap etmeliyim?

Bir aşığınız olarak buna hakkım var mı? Yoksa herkes gibi benim için de Sir- Efendi olarak mı kalmalısınız? O dudaklarınızın kenarına değip – değmemekte kararsız kalan gülümseyişi Jack Aubrey’in bir anlık içini dışa vurma-yönetim zayıflığı olarak algılamayıp size Russell diye mi seslenmeliyim?

Ah Gönlümün Efendisi! Gözümün Nuru! Kalbimin Fatihi! Her şeyim! Ve ne yazık ki vuslata eremeyeceğim erkeğim benim!

Aramızdaki mesafeleri yok etmek olası. Jack’in dalgalarla boğuştuğu günler çok geride kaldı.

Teknolojideki dakika dakika gelişmeler tarih sayfalarında yavaş yavaş geçen on, bazen yüz ve hatta asırlarla alay ediyor adeta. Artık, Nasa’dan bilet alıp atmosferinin dışına çıkmadıkça, bu köhne dünyada yirmi dört saat içinde ulaşamayacağımız menzil yok. Yeter ki aşktan sarhoş olmayalım.

Size beslediğim hislerimi nasıl anlatsam acaba? Çalıkuşu Feride’nin ya da Thornfield Malikânesi’nin mürebbiyesi Jane Eyre’in yolunu izleyip günceye-yazıya mı döksem hislerimi? Erkeklerin roman okuyacak zamanı olmaz mı diyorsunuz? Tamam. Ben de, size, başka yolla anlatayım size karşı olan aşkımı.

Ah Canım ah, sizi düşündükçe kanım kaynıyor ve Bülent Ersoy’un “Ablan Kurban Olsun Sana” şarkısı ile ulaşmak istiyorum. Çok mu banal buldunuz? Asil Avrupa topraklarından Sydney’e taşıdığınız genlerinizdeki “Akıl Oyunları”nın kültür seviyesine çıkamadı mı hislerimi açıklama aracım? O halde piyano için Bach tarafından yazılmış bir noktürne ne dersiniz? Tarifi mümkün ama acısı geçmez aşk hüzünlerinin geceleri hayat bulması nedendir beyim?

Ağır mı geldi noktürn? Anlam vermekte zorluk mu çektiniz parmak uçlarında inleyen tuşlardan fışkıran hüzün, istek ve arzuya? O halde Orhan Seyfi Orhon’un şiirini Hicaz Uzzal makamında, Curcuna usûlünde şarkıya dönüştüren Bimen Şen’in bestesine dönelim. Açıkça söylüyorum yine tüm isteklerimi. Ne kadar yorgunum. Haberin var mı?

Oh aşkım, kültür farkı bu olsa gerek. Ortadan kesik bir telefon hattının bir ucunda ahizeye seslenen Charlie Chaplin gibiyiz. Zaman çarkını biraz daha mı yakına döndüreyim? 1970lere ne dersin? Lynsey de Paul ve Mike Moran’a * kulak versek mi? “Neredeyiz? En dipte. Bana Yardım edebilir misin? Bilmiyorum.”

Ah Russel’ım ah, senin o muhteşem filmin “Master and Commander:The far side of the world” filminin ilk iki kelimesinin, değil çağrıştırdığı satır arası anlamı, sözlük anlamını bile hiçe sayıp filmin adını sadece “Dünyanın Uzak Ucu” olarak çevirenlerin ülkesinde yaşıyorum ben. Yani kendi ülkedaşlarımla bile kültür farkının eziciliğini hissederken ve onlar tarafından bile anlaşılamazken, siz, efendim, dünya kadınlarının ilâhı; Russell Crowe, sizinle nasıl geyik muhabbeti yapayım?

Çaresiz aşığınız

*Where are we? Rock Bottom- Lindsey de Paul-Mike Moran şarkısı