Çok Hüzünlü Aldatmaca

Hem yenilen hem inkar edilen şu küstah

şu ölmekte olduğun an…

“yaşam içimizde tükendikçe

hep ve yeniden ayrılıyoruz birbirimize.”

Ancak derin uykudayken gülümseyebilen gözlerin

ve etinin ceplerinde saklı durur; ben böyle

sustukça yoğunlaşır, kurudukça üşür, korktukça

düzleşir bu yazgı,

bu kara kadran çekilecek şey

değil yaşıyoruz ama...