Dergide Kabuğunu Kırmak:ZİL ÇALDI

BORÇ YAZILAR-1

/

"ZİL ÇALDI"

Dergisi

/

BİGA SAKARYA İLKOKULUnun dergisi ZİL ÇALDI kendi anlatımlarıyla "gelen öğrenciye" hoşgeldin diye bir, "gidenlere" güle güle demek için bir olmak üzere yılda iki sayı yapılıyor.

Dergide yayın yönetmeni olan şair arkadaşı BİGA'da yedi yıl önce yaptığım ve memnun kaldığım "maviADA okur yaratma" etkinliklerim zamanından biliyordum, yetenekli, ince zevkli ve

girişimciydi. Bu nedenle de olsa gerek beklentim de hayli yüksekti demek. Dergiyi elime aldığımda aklıma şimdi efsane olmuş okul dergisi "Sürmene TEKNE" gelmiş, umutlanmıştım. Sürmene Lisesinin çıkardığı dergi yıllarca en iyi örnek ulusal dergilerle yarışmıştı. Öyle ki Trabzonlu şair Yaşar Miraç, herhalde dergiyi övmek için: "Sürmene için lüks..." derdi.

dergiyi görmek için yan resme tıklayın

"ZİL ÇALDI" kuşkusuz güzel bir girişim. Hala Cumhuriyet'in kuruluş yıllarının kara tahta, düz sıra düzeniyle çağdaş okul olmaya çalışan bu kurumlarda belki bu tür girişimler çocuklarda teşvik edici, yeteneklerini açığa çıkaran farklı bir güç olabilir. Bu yönlü alkışa değer.

Şu söylenebilir bir ilköğretim okulunda büyüklere göre mi dergi yapılacaktı, çocuk onlar çocuk... Doğru ya, çocuğa bir şey öğretmek önce onun diliyle konuşmayı gerektirir. Hadi canım, o nedenle mi çocukların yanında biz de çocuklaşırız, hem de en komiğinden. Bunu anlamak kolay da senin rolün arkadaş değil, öğreticilikse seçkin ve iyiyi sunmak olmalı. Yoksa çocuğun zaten bildiğini çocuğa sunmak değil...

O zaman ebeveynden, ülke yönetenden neden arkadaşlık beklemiyorsun da seçkinlik, örneklik bekliyorsun.

Galiba bu biraz da bakış açısı...

Neyse, benim beklediğim değil.

Belki öyle bir dergi beklemek de yersiz. Okulda dergi yapmak aşılması hayli güç bir yığın prosedür, yasa, yönetmelik, makam, izin... demektir. Ona izin veren de sponsor olan da kendini görmek, eyleme ayar vermek isteyecektir .

Neyse, okul dergilerinin belli bir biçemin dışına çıkıp kültür sanat dergisi olması genel de zor iş zaten.

Gene de demeden duramıyorum: Biga, Marmara'da Çanakkale'nin bir ilçesi olsa da çok bilinen bir yer değil, hatta kapalı kutu. Yöreye, yöre kültürüne dair bir kaç çalışma çok ilgi çekebilirdi. Böylesi bir ürüne rastlamadığımız ZİL ÇALDI, ilk sayıda bir iki konukla ulusala uzanmayı denemişse de konuklar bütünsellik içinde yama gibi kalmış. Sonraki sayılarda da formata çok da uymayan bu renkten de vazgeçilmiş. Pahalı ve iyi bir renkli baskıya sahip dergide herhalde matbaanın grafiker eksikliğinden sayfa tasarımının olmayışı büyük talihsizlik.

İçerik ve anlayış bakımından örneklerine göre farklılığı, hedef çocukları öğretmenlerinin ve kendi kalemlerinden okutması. Bu hoş... Düşünmeye ve yazmaya heves ettirebilir çocukları.

ZİL ÇALDI kendi koşullarında farklı ve övgüye değer bir emek. Zamanla ve doğru eleştirilerle çok daha iyisini yapacaklarına ve BİGA'yla birlikte anılacaklarına inancım var.

Şimdi bile içinde yer alan kimi ürünlerin kalıcı olacağı belli. Örneğin birinci sayının arka kapağı olağanı aşan bir fotoğraf örneği. Bu bakışı bile getirmesi az değil. Dedim ya başında Gülgün Çako istese ve bırakılsa haline, en iyisini yapar.