Deniz Mezarlığı

PAUL VALERY

*

Üstünde güvercinler gezen şu rahat damın

Kalbi atar ardında birkaç mezarla çamın

Şaşmaz öğle zamanı ateşlerle yaratır

Denizi, denizi, hep yeni baştan denizi

Tanrıların sükunu çeker gözlerimizi

Bir düşünceden sonra, ah o ne mükafattır

İnce pırıltıların o ne saf hüneridir

Bir seçilmez köpükte nice elmas eritir

Nasıl bi sükun sanki peyda olur o demde

Ve güneş uçurumun üstüne gelir durur

Ebedi bir davanın saf marifeti budur

Zaman kıvılcım, hülya bilmek olur âlemde

Basit Minerva mabedi tükenmeyen hazine

Yığın halinde sükun, göz önünde define

Kaşlarını çatan su, bi alev perde altı

Kendine nice uyku saklayan göz, ey bana

Mukadder olan sükut… Ruhta yükselen bina

Fakat bin kiremidi yaldızlı dam, ey çatı.

Bir tek ahın içinde belli zaman mabedi

Etrafımda denize bakışlarımın bendi

Çıkarım o saf yere artık bütün bütüne

Ve bütün tanrılara son adağım olarak

Asude bir meneviş dağıtır kucak kucak

Şahane bir istihkar irtifalar üstüne

Nasıl ağızda yemiş zevk olup da erirse

O yokluğunu nasıl lezzete çevirirse

Varsın şekli mahvolsun, orda içime siner

Benliğimin ilerde duman olacak özü

Eriyen ruha söyler bir şarkıyla gökyüzü

Nasıl değişmededir ulu sahiller…

ÇEVİRİ: Sabri Esat Siyavuşgil

Paul Valery

(d. 30 Ekim 1871 - ö. 20 Temmuz 1945),

Fransız şair, yazar ve düşünürdür.

20. yüzyılın en büyük şairlerinden biridir. 1894'ten başlayıp ölünceye kadar her gün düşüncelerini not ettiği Defterler yazarın yaşam aynası sayılır. Deniz Mezarlığı ise şiir sanatının doruklarına çıktığı eseridir. Bundan başka felsefe ve eğitim üzerine de yazılar yazmış, 1925'te de Fransız Akademisi'ne seçilmiştir.

Paul Valéry, Sembolizm akımının en önemli temsilcilerindendir.