Ay Işığında Saklı Gözlerin

Yoğun dalgalar içindeydim Gözlerimin uzak vadilerinden geçmişti zaman Pembe düşlerden demir almıştı

Yüreğim Bir bardak şarap gibi dökülmüştüm ayrılıklara Gezinip durmuşum Mazinin gizemli sayfalarında Bir kırık kadehte kaldı ismin Avutmamış beni ne meyhaneler Ne de o eski hüzzam şarkı Sensizliğe içerken Gecenin koyu karanlığında Bütün resimlerini serdim Arnavut kaldırımlarına Esen rüzgarlar Hepsini alıp götürdü bir bir Yalnız; Gözlerin kaldı ayışığında saklı Gün doğarken N.Demir 01.04.2019, Trabzon