Susardın ve kar yağardı

Gözlerinde başlardı gece Yarım kalmış kitaplarda biterdi. Alnımızda bilenen kör bir bıçaktı zaman Kırılmış aynalardı Susardın, durmadan susardın Ve kar yağardı

Ocak ağaran saçlarımdı Şubat hayırsız bir evlattı, kaçaktı Ve uzaktı yaz, bir anaydı Martın izlerini taşırım bedenimde Aynı masalın ikizleri gibiydi günler Nisan saçlarımda ıslanırdı hep

Susardın, durmadan susardın

Ve yağmurlar başlardı

Çok bekletti bizi, Hiç vaktinde gelmedi mayıs Haziran Aram'dı ya da öyle biriydi Temmuz bir düştü belki

Yaraları sarar gibiydi Ağustos yıldızlarla basardı gecemizi Bir gül suçüstü yakalanırdı

Eylül bir çocuğun çığlıklarıydı

Susardın, durmadan susardın Ve rüzgârlar başlardı

Yolunu yitirmiş bir gezgin gibiydi ekim Sürgünlere uğurlardık kendimizi Kalan mı bizdik, giden mi Bilinmezdi Kasım rüzgârda bir yapraktı Ve biraz Itri Kendi sesiyle irkilirdi Aralık günlerin son neferi

Soluk bir düş geçse de Hiçbir mevsim gözlerin kadar Acımasız kullanmadı neşteri Susardın ve kar yağardı...

/

A. Hicri İzgören: 1950 Yılında Siverek'te doğdu. Diyarbakır Eğitim mezunu, halen Diyarbakır'da yaşıyor. 1980 den beri şiirleri çeşitli dergilerde yayınlanıyor. Yurtiçi ve yurtdışından ödülleri var. Son olarak 'Suç Duyurusu' adlı kitabıyla 1999 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü'nü aldı.

*