bazen uzun uzun durur, susar biriktirir ve birikir insan topladıklarımıza kuytumuzda sakladıklarımıza dönüp bakmalı onlarız biz onlar...

Öyle gerekiyor sessize alıyorum dünyayı ve vakti geldi seni sevişmelerimizi anacağım birazdan kader dedikleri bu olsa gerek hayalle...

Hangi inattan bahsediliyor marifetse yaşamak hangi... inadına yaşamak nasıl neden kiminle niye diye diye her gün gömüldüğümüz yerde hala...

Önce güneşi söyledim sana göçen leyleğin gagasını kuruyan her bir dalı sondu sonumdu diyemedim sustum griye buluta yaşadıkça uzayan...

rengi acı yeşil kavruk günlerden bir şiir söylemek istiyorum sana hava buz kirpiklerim ıslanır önce olmazları anlarım birazdan birazdan...

kan sesleri duyuluyor kokusu uzak renklerini kimse bilmeyecek şimdi dertse dert bu yeni başlayan günü görmeden eskiyen günün götürdükleri...

Kara bir bulut yığını oldu Çağ yıkıldı üzerimize Sayısızdı zulüm Ölüm sayısız Kerpeten dişlerde kan lekesi Kaplan bakışlar öfkeli Yine de...

Unutulur mu Dolunayda inleyen gecelerin şafağıydın sen Ne papatya ne gelincik Cemreyle birlikte başlardın Baharın ilk ayağı Kırlangıç...

İç kanaması var Anlam kaybına uğradı Kalp krizi geçiriyor şiirler Soğuk ve yağmurlu Sebepsiz değil Sayılı gün geçmiyor Üşüyoruz Oysa...

Belkide seni en çok bu yüzden seviyorum... Kendimi bildiğimden beri durum bu; haksızlıklara, hele de güçsüzlere ve çocuklara yapılıyorsa,...

Gözler yok Uzak ve karanlık bakışlar Bulut bulut gökyüzünden Kalem yağmurlardan alıyor ilhamı Hava ayaz Uzayan gece kör Sırası Dize dize...

tutuştu paçalardan ha yapıştı ha yapışacak geniş avluda tahterevalli zamanı her düşüş büyük bir cinnet anı hazırlığı kuleler, evler...

yıl iki binlerde ilk çeyrek sarkıtlarından kan sızıyor mevsim kış uzayışından anlıyoruz gecesi zifir zindan bir aralık vakti irili ufaklı...

Hadi Durmak için erken Ben güneşi yoklayacağım Sen gökyüzünü kolla Deniz ve tuzu martı beyazına Hani ya dağlar, ormanlar AYILAR AYILAR...

Mevsim kış Geceler uzun Daha çok var sabaha Önce üşür Sonra ısınırız Şöyle canımız çektiğince Uzun uzadıya Demem o ki Sen iyisi mi önce...

bitmiyor aşkla yaşamayı düşlerken hangi yolun yolcusu hangi açmazın baş yastığıyız belli değil dilsizler dile gelse söylense biri...

ve DİYOJEN * varlığımızdaki yokluğun ederi vardır onun da nefesi kalbi dalaksız değildir döşü, döşeği ne kadar yok yazılsak da özümüz...

kara bir bulutun yağmasından sızdım yağmur oluyor çoğalarak sokağına düşüyorum zor çok zor zamanlar haddime mi bilmem ama her damlam için...

hangi dikene düşse yolum giden kırlangıçlardan hasretten söz açıyor zemheri en uzun gece dört kollu teslimiyet bu çatısı yok rüzgar...

kurt adamlarla tanışmamıştık karnımız lokmalarına bölünmemiş içtiğimiz su boğazımıza takılmıyordu henüz aşklarımız vardı ay büyürken...