dünlerden boşa kürek çekilen onca eciş bücüş günden sonra hayallerimiz umutlarımız kuşatma altında değil mi o tükenmez kalp ağrımız...

sardunyalar açmamıştı henüz gülün gönlünden bülbülün dil döküşünden söz eden o eski o narin şiirlerden çıkıp gelmedim sana dik...

maviADA Dergisi adına kurulan Aycan Aytöre, Nurten Bengi Aksoy, Şenol Yazıcı'dan oluşan "Ayın Yazısı" ve "Haftanın Şiiri" geçici...

evlerin çatısından kiremitlerden yuvarlanırken güneş dinmeyen sızıların iniltisi kulağımda uğulduyor kapanmayan yaralar hep vardı yine...

toprağı havalandırmak biraz biraz domates biraz salatalık ve diğerleri çokça ağaç çokça çiçek bugünden yarına diye nefes için belki...

Bir bahar diliyorum senden O alnıma yazılmayan eşsiz zamanı Mavileri derin Yeşiller almış muradını Bir bahar Çiçekleri daha gürbüz...

Bir türlü doymayan Asla kanmayan Sanadır bu arsızlığım Senden sonralar içindir hırsım Koşturan telaşım O zamanlar ki gelecektir Veda...

ömür dedikleri gavur ininde dem bu bir kısır döngü gecesi sonsuz güneşi hazımsızlık çeken sabahlar sürülüyor önümüze akıntıya...

arayan soran az gidip uz gidip bulan yok insanı hani tutulduk ya bir kere güneşin ayazına seramikten bir bıçak sallanıyor baş hizamızda...

Çağımızda yükünü tutmuş bir fırtına Burçlarımız yıkılırken top atışlarıyla Dört başı mamur sofralar kuramazdık Yazık olurdu Peri...

yaşamadan ölmelere hesap mı sorulurmuş soruyorum ''Neden!'' gel zaman git zaman değil bunlar boşlukta eriyip yiten sayısız an hal...

bazen uzun uzun durur, susar biriktirir ve birikir insan topladıklarımıza kuytumuzda sakladıklarımıza dönüp bakmalı onlarız biz onlar...

Öyle gerekiyor sessize alıyorum dünyayı ve vakti geldi seni sevişmelerimizi anacağım birazdan kader dedikleri bu olsa gerek hayalle...

Hangi inattan bahsediliyor marifetse yaşamak hangi... inadına yaşamak nasıl neden kiminle niye diye diye her gün gömüldüğümüz yerde hala...

Önce güneşi söyledim sana göçen leyleğin gagasını kuruyan her bir dalı sondu sonumdu diyemedim sustum griye buluta yaşadıkça uzayan...

rengi acı yeşil kavruk günlerden bir şiir söylemek istiyorum sana hava buz kirpiklerim ıslanır önce olmazları anlarım birazdan birazdan...

kan sesleri duyuluyor kokusu uzak renklerini kimse bilmeyecek şimdi dertse dert bu yeni başlayan günü görmeden eskiyen günün götürdükleri...

Kara bir bulut yığını oldu Çağ yıkıldı üzerimize Sayısızdı zulüm Ölüm sayısız Kerpeten dişlerde kan lekesi Kaplan bakışlar öfkeli Yine de...

Unutulur mu Dolunayda inleyen gecelerin şafağıydın sen Ne papatya ne gelincik Cemreyle birlikte başlardın Baharın ilk ayağı Kırlangıç...

İç kanaması var Anlam kaybına uğradı Kalp krizi geçiriyor şiirler Soğuk ve yağmurlu Sebepsiz değil Sayılı gün geçmiyor Üşüyoruz Oysa...