Kalemimle geçinemiyoruz. Bizi boşayın hakim bey İsyankar asi beni dinlemiyor hep güzel şeyler yazıyor. Ben savaş var insanlar ölüyor...

ben senden ölürdüm oysa sen benim yaşamımdın sen benimle giderdin sen bende okurdun ben caddeleri başıboş dolaşırken sen benimle giderdin...

çitlerin arasından renkleri soldurup sırmalarını topluyor giden o ufuk çizgisini kanatan güneş sonrası akşam az öncesinden geçilmiş ki...

HAYAT, EDEBİYAT ve KİTAPLARI ÜZERİNE SÖYLEŞİ / Gülgün ÇAKO * * Okyanuslar damlalardan oluşur, en uzun yolculuklar tek bir adımla. Ay’a...

Nurten B. AKSOY * Aşk imiş her ne var âlemde. İlim bir kıyl ü kâl imiş ancak. (Aşk, dünyada her ne var ise onun kaynağıdır, ilim ise...

"Gözlerim açık gider sana doğruyu söylemezsem Ben seni artık sevmiyorum" Ellerin nazik, ege akşamları ılık meltemleri toplamış, çiçekten...

"ve güz geldi ömür hanım. dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. insanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde....

Anadolu, sayısız uygarlığın beşiği… Estetiğin, duyarlılığın, şiirin, öykünün, romanın yanında acının, hüznün, sefaletin, ezilmişliğin,...

Senin dudakların pembe Ellerin beyaz, Al tut ellerimi bebek Tut biraz! Benim doğduğum köylerde Ceviz ağaçları yoktu, Ben bu yüzden...

Su küllendi, Yıkanmaz artık aydınlık Akıp giden ışık kokusu Kara gürültüyü ırmağın sorduğunu, Taşın gülüşünden anladım; Geçip giden yazdı...

Birkaç gün önce, evde çocuklarıma ders veren öğretmen hanımı çalışma odama çağırmıştım. “Otur, Julia Vassilyevna” dedim. “Aramızdaki...

Öldüm bütün ölümlerle ben şimdiye dek, Yeniden isterim ölmek bütün ölümleri, Ağacın ölümünü ölmek tahta tahta, Taş taş dağın ölümünü,...

Noktalamanın kullanım alanı olan yazı dilden çok ama çok sonra ortaya çıkmış. Bilinen tarih 4-6 bin yıl arası... Dilse herhalde insanın...

“Hadi geri gel yüreğim; İçimdeki çocuk, uyan!” Uyandı içindeki çocuk karanlığa. Öylece baktı, düşlediklerinden ayrıksı bir yaşama. Dört...

ağaçları uçlarında taze, ışkınlarını dudağımı uzatmışım, gökyüzünü öpüyor gibi oluyorum sesinin tınısıyla çiçeklerinden başladığım bahara...

kimseler bilmezdi zavallı insan da yoktu önce tek köktüm belki iki kollu cılız bir ağaçtım sonra kendim olmak istedim köklerim, dallarım...

Ali Yaşar KARADENİZ Yaşlı adam, yirmi adım öteden kendisine seslenildiğini duymuşsa da istifini bozmadan, bir taş gibi sessiz oturuşunu...

Kalabalık bir aileydi Gökçeler, Horasan’dan geldiklerini söylemişti büyükleri. Yeniçeriler gibi Sulucakaracahöyük’teki Bektaş Veli...

Nail UYAR / Yaklaşık, otuz beş yıldır benimle birlikteydi. Alışmak zorunda kalmıştım kendisiyle yaşamaya. Davetsiz konuk olarak çıkıp...

bir uzak sabah denizidir gittiğin kapı ellerinde rüzgarın taşınmaz çamurları var köpürmüş soylarımı toplarken çürüyen yanlarımdan inan...