kara deniz bu gün

Mehmet KUVVET

*

güzel bir kadın, anılarını kentten kaçırıyordu

dudakları kiraz,

mora çalıyordu kalbi giderken...

akıllarımızda birbirimiz, bakıştık…

nemlenen avlu hizaya getirdi yıldızları

altısı birden çizdi kadının yolunu

adımlarında tutkulu düşler kanatlandı…

hüzün sarısı hasret örttü üzerini geçmişin

düşlerin sabahında kayıt altına alındı gece

sabaha dillendi hıçkırık, ardında yorgun bir yatak

ve yaşamın gel-gitlerine gebe,

tek yüzü güneş görmüş perdeler;

aşkın tembelliği sinmiş üzerine

sözcüklerin her katresi süzüldü

zümrüdü anka kanadından bir tel ile mühürlendi şiire

ve serçelere inat güler yüzlü kadınla başladı her sabah

‘kapı çalınsa,

açsam,

gelen sen olsan,

gerisi bildik hikaye’ dedi şair…

ve özne’si eksildi kadının, yüklem’i yanlış yolda

kayboldu gittiği kentte, “ansızın ve nedensiz”

bu şarkı ona olsun,

kara

deniz

bu gün