Yol Üstünde Duraktı Adım

bir ömre yanıldım

tutan olmadı acılarımdan

şiir içmiş zakkumlar çağırdım

ahalinin kulağına gökkuşağı vurdular

havasını içtiğim dünya

kızartmasını yediğim toprak

kaç ana doğurdu beni çamurdan

gövdemden kaçan gölgem tutsak

koca bir ömür yarattım, kanal boyu akan

bağışlamadı bir maşrapa su

kanımı aziz bilip içen kum

ömrüm dünya kerbela'sıdır

bilin isterim bütün sularda yalnızım

mavi atlastan yırtıldım

bütün bu kargaşa / hengâme

dipsiz uçurum / bir akşam üstü geçip

gittim dünyanızdan

ben bir ömre yanıldım doğrusu...