Destanlar Yazarı / "Insan evrende gövdesi kadar degil, yüregi kadar yer kaplar." Ağıtlar… Ölüp, yitenin ardından yakılan ağıtlar… Kaf...

Sarı mimozalar günüydü Canına yandığım bahar! Dünya yansa umursuz... Martı kahkahaları gibi şen, tutkulu Kaygısız... Şimdi Ekim... Kasıma...

Duvardaki Tablo Osman Hamdi Bey’e Benzettim kendimi tosbağaya; Kalın, damarlı, beton, kabuğu altında, Nasıl da ürkek uzatmaya çalışıyorum...

Adriyatik sularının oya gibi işlediği, Dalmacya kıyılarının en nadide, en asil, en dokunulmaz güzellikteki kale şehri, Balkanların...

Çapar, ufak tefek, ince yapılı, köse bir oğlandı, Necdet. Memuriyete başladığında, her şeyi öğrenmeye hevesli gözleri, ışıl ışıldı. Köy...

Çok da keyifli olmayan geçen onca doğum gününün ardından, hüzün treni rötar yaptığı eski istasyondan yol almış, güz yelleri, kalın...

Tek katlı bahçeli evlerin henüz apartmana dönüşmediği, çocukların kendi deneyim ve yaratıcılıklarıyla da desteklenen sokak oyunlarıyla...

İstasyonda bir telaşlı tren, kalkış düdüğünü sanki odanın içinde çalıyor. Uyanıyorum. Kuşlar geçiyor, basma perdelerin ardından. Çığlık...

Attila İlhan, Cengiz Aytmatov, İlhan Berk, Mehmet Fuat, maviADA DERGİSİ...