by Ahmet Erhan (Turkish poet, 1958-2013) * ÇEVİRİ: Serkan ENGİN * Mom, I have come, I look miserable because of the dust of the distant...

Ahmet ERHAN * Atım öldü, avradım beni sevmiyor, silahım suskun Sırtımdan kaç güneşi aşırtarak yürüdüm, yok. Damarlarımdaki alkolü...

Nurten B. AKSOY * ELVEDA Mevsimim bitti farkındayım Kalem kal’aya dönüştü Ey garip şairler sizi, ey Nasıl sevdim bilemezsiniz Şimdi...

Nurten B. AKSOY * Hayatı özelleştirip adını büyük harflerle edebiyat tarihine yazan Ahmet Erhan bir söyleşide “Şairlerin ölüm günleriyle...

Hayır hayır hayır hayır Gökyüzünde bir çapak gibi duruyorken güneş Evlerde oturmak bana göre değil Elimde pergeller, gönyeler, iletkiler...

Odamın ışığı yanıyor bütün gece Ellerimi dizlerime koyup, iki büklüm Bir olağandışılık arayarak Gördüğüm, duyduğum her şeyde Öylece...

Bütün güzel kadınlarını bu dünyanın Sevdim, diyebildiğim zaman Bütün kentlerini gezdim, denizlerine girdim Ve artık bir tek taş kalmadı...

Anne ben geldim, üstüm başım Uzak yolların tozlarıyla perişan Çoktan paralandı ördüğün kazak Üzerinde yeşil nakışlar olan Anne ben...

Kiraz mevsiminde rakı içmedim Yatmadım olmadık kuytuluklarda Serumlarla doldur boşalt yaparken bedenim Bekledim sessizce gönlümün...

Bütün güzel kadınlarını bu dünyanın Sevdim, diyebildiğim zaman Bütün kentlerini gezdim, denizlerine girdim Ve artık bir tek taş...

Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum Bugün de...

-GÜNAYDIN EZGİLERİ / AHMET ERHAN- Yurdum, Tarihin üst üste Su verdiği bıçak… Oğulları bıçkın Kızları güleç, Yurdum, Kederle, acıyla...