Zeliha AYDOĞMUŞ * belki açık çaya bandırılmış kuru ekmek tadında olacaktı sabahlar belki okulun ilk günü zemheri geldi sokağın başını...

bozdan betondan buzdan ayazdan can çekişen yedi günden sonra zifiri karanlık bir sabahtan on üç Şubattan, yazıyorum Kahramanmaraş'tan...

MAYIS 2022 AYIN YAZISI * Sen kış olduğunda Su mavisi gökyüzünde değil Ak sütünde anamın Kara kara lekeler oluşuyor Temmuzda kar fırtınası...

sen görüyorsun ben tanıyorum kirpiklerimize sıralanan bulutlarla rüyaların kabuslara karıştığı bir mevsimden geçiyoruz gömleği kırışık o...

Ölümse ölüm bile hak edildiğinde mesele gitmekse hem de öyle üç beş günlüğüne değil temelliyse gününü olmadı mevsimini seçebilmeli insan...

Avuçlarımıza bırakılan topu topu bir ömürdü Bir ömür ki gözler bulut bulut Gözler yoğun kanamalı Sırtımızda yumrular Sayısız kambur...

taramalı tüfeklerle dayanılıyor kapımıza toprakta bitmeyen uğultu şarap acıtıyor uzadıkça gece kafası güzel saat kulesi ege denizini...

kış aylarından kalma bir elma elimizde kalan dolunayı güneşte unutulmuş bir gece karanlık bu sade acıklı uzun bir karanlık göğsümde...

Umut dediğin Güneşli bir uyanışta belki Ilık bakışta Taneleri olgunlaşmaya yüz tutmuş üzüm salkımında Uzak olsun varsın Coşkun akar Umut...

akşamdan sabaha karalayacağım yok sayacağım şiirler yazıyorum bu ara bitmeyen bir hasret yumağını doluyor bakışlarım önüm karanlık ardım...

döşümde Smyrna meydanı damarlarımda otuz beş buçuk bilmiyorum ki bu kaçıncı kaç kere sarıldıysam sana kaç kere seviştiysek o kadardır...

dünlerden boşa kürek çekilen onca eciş bücüş günden sonra hayallerimiz umutlarımız kuşatma altında değil mi o tükenmez kalp ağrımız...

sardunyalar açmamıştı henüz gülün gönlünden bülbülün dil döküşünden söz eden o eski o narin şiirlerden çıkıp gelmedim sana dik...

evlerin çatısından kiremitlerden yuvarlanırken güneş dinmeyen sızıların iniltisi kulağımda uğulduyor kapanmayan yaralar hep vardı yine...

toprağı havalandırmak biraz biraz domates biraz salatalık ve diğerleri çokça ağaç çokça çiçek bugünden yarına diye nefes için belki...

Bir bahar diliyorum senden O alnıma yazılmayan eşsiz zamanı Mavileri derin Yeşiller almış muradını Bir bahar Çiçekleri daha gürbüz...

Bir türlü doymayan Asla kanmayan Sanadır bu arsızlığım Senden sonralar içindir hırsım Koşturan telaşım O zamanlar ki gelecektir Veda...

ömür dedikleri gavur ininde dem bu bir kısır döngü gecesi sonsuz güneşi hazımsızlık çeken sabahlar sürülüyor önümüze akıntıya...

arayan soran az gidip uz gidip bulan yok insanı hani tutulduk ya bir kere güneşin ayazına seramikten bir bıçak sallanıyor baş hizamızda...

Çağımızda yükünü tutmuş bir fırtına Burçlarımız yıkılırken top atışlarıyla Dört başı mamur sofralar kuramazdık Yazık olurdu Peri...