-HAYATTAN RESİMLER- -Esma Saraçoğlu’nun anısına- Bir sabah başında şapkası bir kadın elini kaldırıp bizi durdurdu. 90'lı yaşlarında...

yağan kar tanelerinin ardından seslendim özlemle, hadi dedim bahara... bak, geldi işte cıvıl cıvıl kuş sesleriyle çiçekler getirdi...

rengi acı yeşil kavruk günlerden bir şiir söylemek istiyorum sana hava buz kirpiklerim ıslanır önce olmazları anlarım birazdan birazdan...

bombalar patlarken gün yarıldı orta yerinden orta yerinden tutulan ekmek düştü yere iki parça oldu patlama seslerine karşı çığlıklar...

Uzayan koridorun sonunda sıkıca kapatılmış pencereye başımı dayıyorum… “Bu yıl kış erken girdi Ankara’ya. Gölbaşı’nın tepeleri beyaz...

kan sesleri duyuluyor kokusu uzak renklerini kimse bilmeyecek şimdi dertse dert bu yeni başlayan günü görmeden eskiyen günün götürdükleri...

Kuşu kanadı, insanı aklı uçurdu Uçurdu da Uçurduğuyla bomba Yağdırdı üstüne Yer altında duran altını çıkardı Çıkardı da Zehir saldı...

Toprak Ananın bağrında Yeşerince ağaçlar Bayramlık gibi Giyince dallar çiçekleri Kuşlar yuvalandı Şen ötüşleri ile Doğa bayram yapıyordu....

Sen ağaçların aptalı Ben insanların Seni kandırır havalar Beni sevdalar Bir ılıman hava esmeye görsün Düşünmeden gelecek kara kışı...

8 Mart dünya emekçi kadınlar günü

Fıkra bir hayatın içinde Tuhaf birer karikatürleriz Çiğ değmiş kirpiklerimizde Araf gülmeler… Sızlayan burnumuzu tutup, Nefesimizde...

garson masa iyi manzarayı değiştir sırası mı mehtabın yıldız yağmurunun bu gece yalnızım onlar gelmeyecek sapa bir yerindeyim...

Semihat Karadağlı

Ara sokaklardan birinde seksek oynayan örgülü saçlı bir kızken henüz, ana caddelerde oynanan büyük oyunlardan habersizdim. Birden çok...

Kara bir bulut yığını oldu Çağ yıkıldı üzerimize Sayısızdı zulüm Ölüm sayısız Kerpeten dişlerde kan lekesi Kaplan bakışlar öfkeli Yine de...

-Yerinden, yurdundan ayrılanlara…- Köylerden, kentlerden geldik Umut, heyecan ve zorluklarla Gözümüz oralarda kaldı. Dilimiz, görgümüz...

Semihat Karadağlı

Bilinç oluşturmakta ana lokomotif olan edebiyat vazgeçilmezdir. Edebiyat bir toplumun belleğidir; salt bellek de değil geleceği bileni,...

Unutulur mu Dolunayda inleyen gecelerin şafağıydın sen Ne papatya ne gelincik Cemreyle birlikte başlardın Baharın ilk ayağı Kırlangıç...

Refik Durbaş