Özgürlük

Şiir yazmıyorum dedi kadın.

dizeleri tek tek

yüreğimin dehlizlerinde

maviye boyayıp

kurusun diye

çıkarınca güneşe

onlar kendisi artarda diziliyor

söz vermişçesine.

bir şey yazmıyorum dedi kadın

ne zaman

yürek sesim

beni dinlemeyip

kalemi alsa elimden

maviye kesiyor dizeler

peş peşe düşlerinin peşinden.

bir kuş olup uçuyor.

tam mürekkep bitti

yazmaz dediğimde,

yürek dehlizlerime uzanıp

bir tutam mavi

bir tutam gökkuşağı

bir tebessüm serpip düşlerime

bir çiçek çiziyor

ne zaman baksam

gökyüzüne.

mavilik basıyor her yanımı

boydan boya

uçsuz bucaksız sevgiyle.

Semihat Karadağlı 27.11.2016 İzmir