Siren sesleri bastırıyor henüz ayakların sayılamaza çoğaldığı yerlere serili gölgeler artarken -yer utanç ibadetinin yeri yer, perişan...

yağan kar tanelerinin ardından seslendim özlemle, hadi dedim bahara... bak, geldi işte cıvıl cıvıl kuş sesleriyle çiçekler getirdi...

bombalar patlarken gün yarıldı orta yerinden orta yerinden tutulan ekmek düştü yere iki parça oldu patlama seslerine karşı çığlıklar...

Toprak Ananın bağrında Yeşerince ağaçlar Bayramlık gibi Giyince dallar çiçekleri Kuşlar yuvalandı Şen ötüşleri ile Doğa bayram yapıyordu....

Sen ağaçların aptalı Ben insanların Seni kandırır havalar Beni sevdalar Bir ılıman hava esmeye görsün Düşünmeden gelecek kara kışı...

Semihat Karadağlı

“NOBEL ÖDÜLÜ ALMAMIŞ BÜYÜK ŞAİRLER” Nobel Ödülü ilk kez 1905’te bir şaire verilmişti: Fransız Sully Prudhomme. Ödülü ikinci kez bir...

Güzel görüyor gözlerin Kalbin sevgiyle atıyor. Dilinde aşk sözcükleri Evreni kapsıyor gönlün. Güzel görüyor gözlerin Sıradanlıkları....

Almanya’da yetmiş iki millet yaşıyor ne el açık ne ayak çıplak yetmiş iki millet yetmiş iki dil yetmiş iki dil kardeş yetmiş iki dilde...

Akşamüstü oturdum yol kıyısına Düşündüm Ne kalacak bizden geriye Balkan yaylasından ve bozkırlardan Kafdağlarına giden şu bulut Sonsuz...

Nurten B. AKSOY * ANKARA * Ankara Acıları hüznümün dudağıdır gökte açan karanfil talih, bir cellat gibi vurdu yüreğimizi ateşler...

-KOLAY KABULCÜLÜĞE BİR GÖNDERME …- -Nail ÇAKIRHAN'ın Ödül alan AKYAKA'daki evi.- Kadın Telakkisi Kimi der ki kadın ; Uzun kış...

Bu gece Yıldızları tek tek Toplayıp gökyüzünden., Çocukların pencerelerine Umut, sevgi saçalım Ay dedenin kucağına Tırmanıp, Masal...

İşte biz böyleyiz Özgürlük delisiyiz. Bazen kuşun kanadına tutunup, Çığlık çığlığa kanat çırparız Gökyüzünün sonsuz mavisine. Bazen bir...

Sırça köşklerin eğlencesiyken yağmur hiç de eşit yağmıyor hiç de eşit donmuyor bileklerine kadar eller yorgun dizlere kadar delik deşik...

Baksan paslı, puslu, Tatsan sazı sazı, Dokunsan lime lime Çürüyüp, kokuşmuş… Karalamaya dönmüş her şeyi Temize çekmeli! Batak, karanlık...

Yusuf AKSOY * İşte yine buluşuyoruz ayaklarımız havada ellerimiz boşta kalarak sakın ha küsme kendine ama küsersen İsa’ya Musa’ya küs...

Bir sevgiydi sakladığım vicdan cebimde Ellerim üşümesin diye değil Korumak için sevgi çiçeğini Üzerine örtmüştüm Susuzluğunu gidermek...

Ördüğün kazaklar yerine Doğum günüme iki kala Armağan bırakıp sancılarını Gidecek misin uzaklara? İçimi kanırtır bu gitmeler İslimleri...

İşte yine kapıldım O can sıkıntısına; içimde bir tozlu Sarnıç boşluğu, Gitmekle kalmak Arasında kararsız Yürüdüm kederle Dağlara doğru....