Evet bunu ayrı ayrı kişilere yaptırmış, ama gerçekte bir insanın her hali...resmi geçit yapıyor.

Bu dünyadan insanlar göçüp gider ama yaptıkları iyi şeyler kalır. Toprak Ana, Cengiz Aytmatov (Sayfa 67 - Ötüken Neşriyat)

Neden "alengirli" olsun Aycan AYTORE? Hani o şiirdeki gibi; "Ben seni severim sevmesine de / Toplum buna hazır değil..." Öyle mi?

Cengiz Aytmatov'un filme esin olan kitabının adı "Yol Arkadaşı"dır. Ne var ki filmi öylesine başarılı olunca kitabın adı anılmaz olmuştur. Bunda sinemaya karşı özel ilgisi de olan Aytmatov'un da filmi benimsemesi etkendir.

Belki bunun farkına varsak çok şeyi çözebilirdik. Mağara devrinde insan neyse hala oyuz. Değişen belki fon, belki alet edevat, belki kuşaklarca aktarılan çoklu kültür... ve şimdi aklımız daha karışık...

Dost kar yağdırmaz umduğumuz dağlara vaelığıyla döndürür benliğimizi yemyeşil bahçelere bağlara

Aşk hem gül hem dikendir seven sevdiğinin gönlüne gül dikendir

Bence kaygılı olanları da anlamaya çalışmak gerek... Neden fazla felsefe huzursuz eder? Filozofluğunu tartışmasız kabul ettiğimiz Montaigne bile bundan yakınıyor: Ölçüsüzlükten... " ... Okunu hedeften öteye atan okçu, okunu hedefe ulaştırmayan okçudan daha başarılı sayılmaz. İnsanın gözü karanlıkta da iyi görmez, fazla ışıkta da. Platon’da Kallikles der ki, felsefenin fazlası zarardır. Felsefe bir kerteye kadar iyidir, hoştur; faydalı olduğu kerteyi aşacak kadar derinlere gidersek çileden çıkar, kötüleşiriz; herkesin inandığı, uyduğu şeyleri küçümseriz; herkesle doğru dürüst konuşmaya, herkes gibi dünyadan zevk almaya düşman oluruz; kimseyi yönetemeyecek, başkalarına da kendimize de hayrımız dokunmayacak bir hale geliriz; boş yere şunun bunun sillesini yeriz. Kallikles, doğru söylüyor çünkü felsefenin fazlası bizim gerçek duygularımızı körletir; lüzumsuz bir inceleme ile bizi tabiatın güzel ve rahat yolundan çıkarır." (Kitap II, bölüm XXX)

Siz gerekçesini görmüş ve belirtmişsiniz zaten. "...Her kahvede okey ve kağıt oyunu oynayanı bulursun, ama ancak bazı özel yerlerde bezik takımı bulur ya da briç oynayacak dört kişiyi bir araya getirirsin. Felsefe sadece düşünmek değil, o her insana özgü genlerindeki bir özellik, FELSEFE sistematik bir düşünce tarzı, yani ilgi ve eğitim istiyor. Bizse eğitimi çok sevmeyiz, özellik isteyen eğitimi hiç..."Maalesef, başka gerekçeleri varsa da bu doğru tespit...

Aristo her ne kadar "mutlu yaşamanın yolu," dese de FELSEFEnin doğmatiklere karşı çıkan, neden ve niçinleri sorgulayan, irdeleyen bir yanı var. Yani memnuniyetsiz bir hal... Aristo'ya yanıt verirsek, olduğumuz halden mutsuz olmak için önce daha mutlu öteki halleri de bilmek gerek, sonra da aralarından sana en uyacak olanı bulup ona göre biçimlenmen, yapılanman gerek; yani uzun iş... Ondandır sevmeyişimiz diyorum.

Bütün karekterler bir yana ama, evet Lord Henry sıra dışı söylemleri ve insanlar üzerindeki, özellikle genç Dorian üzerindeki etkisi çok çarpıcı. Kadınlar konusundaki düşüncelerine kızsam da bazı saptamaları var ki, ya, sahiden de böyle dediğim anlar oldu.

@Aycan Aytöre Bulunduğu mevki itibariyle bir çok mala mülke sahip olması mümkünken evinde yenilen yiyeceğin parasını bile cebinden veren bir başbakan. 12 Eylül sonrasında yaşadıkları ekonomik sorunlar. Saygıyla anıyoruz...

Bu Henry'e bayılıyorum. GRAY'ın herhalde akşamdan kalma, sabah mahmur kalkmış, tahammülsüz hali, Bakın ne diyor sanatçılarla ilgili: "Basil(portreyi yapan ressam) kişiliğindeki tüm sevimli yönleri uğraşına aktarır. Sonuç olarak da yaşamı için kala kala önyargıları, ilkeleri, bir de sağduyusu kalır. Benim tanıdığım sanatçılardan gündelik yaşamda sevimli olanlar yalnızca kötü sanatçılardır. İyi sanatçılar yalnızca ürünlerinde var olurlar, bunun sonucu olarak da kişilikleri silik kalır. Büyük şair, gerçekten büyük olan şair, tüm yaratıkların içinde şiirden en uzak olanıdır. Oysa üçüncü, dördüncü sınıf şairler ilginçtirler. Şiirleri ne kadar kötüyse görünümleri o kadar çarpıcıdır. İkinci sınıf bir sone kitabı yayınlatmış olmak insanı resmen dayanılmaz yapmaya yeter. Bu adam yazamadığı şiiri yaşar. Ötekilerse, yani gerçek şairler hayatta gerçekleştirmeyi göze alamadıklarını şiir olarak yazarlar.” Özetle iyi sanatçı... kötü, yok kötü denmez buna, sosyal hayatta başarısız bir insandır, diyor. Dorian'ı ve sevgilisi tiyatrocu kızı biri kurtarmalı bu adamdan... Her şeyin içini boşaltan Henry şeytanın eli gibi... Galiba ben yavaş gidiyorum, sanırım romandaki düğüm şimdi; bakalım ardı ne olacak?

Jamilya (1969) - Daniyars song.

Hatırda kalmaz, satırda kalır Nurten Hanım. Yazınızı tekrar tekrar okumak bizim için faydalı olacaktır. Video silenebilir. Yazı her daim değerlidir. Emeğinize sağlık. Paylaşım için tekrar teşekkür ederiz.

https://www.youtube.com/watch?v=4jQlLPH13cY pülümürün yaşsız kadını.wmv

TARAFSIZLIK, çok iddialı; kurgu bir kitaba taraflı nasıl bakılır? Karşıtı ne? Kahramanları açısından diyorsanız belki. Ben taraf tutsam galiba Basil'in tarafını tutardım, diğer ikisi bana hiç de sevimli gelmedi. Basil de ne buldum bilmiyorum, ama herhalde işimi yapar gerisine bakmam hali...olsa gerek.