Ben Senden Ölürdüm

ben senden ölürdüm
 oysa sen benim yaşamımdın

 sen benimle giderdin
 sen bende okurdun
 ben caddeleri
 başıboş dolaşırken
 sen benimle giderdin
 sen bende okurdun

 sen, ulu çınarlar ortasından sevdalı serçeleri
 pencerenin gün ışımasına çağırırdın
 gece yinelendiğinde
 gece bitmediğinde sen
 ulu çınarlar ortasından, sevdalı serçeleri
 pencerenin gün ışımasına çağırırdın...

 sen ışıklarınla gelirdin sokağımıza
 sen ışıklarınla gelirdin
 çocuklar gidince
 ve akasya başakları uyuyunca
 ve ben aynada yalnız kalınca
 sen ışıklarınla gelirdin...

 sen ellerini bağışlardın
 sen gözlerini bağışlardın
 sen sevecenliğini bağışlardın
 ben açken sen
 hayatını bağışlardın
 ışık misali bonkördün

 sen laleleri toplardın
 ve örterdin saçlarımı
 saçlarım kendi çıplaklığında titrediğinde
 sen laleleri toplardın

 sen yanaklarını yaslardın
 memelerimin acısına
 ve ben
 söylemeye başka bir şey bulamadığımda
 sen yanaklarını yaslardın
 memelerimin acısına
 ve dinlerdin
 ağlayarak akan kanımı

 ve ağlayarak ölen aşkımı

 sen dinlerdin
 görmezdin beni ancak...

Çeviren: Haşim Hüsrevşahi