Attila İlhan'dan İzmir Şiirleri

maviADA Dergisi olarak İzmir'in Düşman işgalden kurtuluşunun 99. Yılında; başta Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere bizlere bu zaferi armağan eden atalarımızı sevgi, saygı ve minnetle anıyoruz...

Kutlu olsun.

nasıl olduysa birden adımı unuttum
 adını unuttuğum o sıcak şehirde
 yıldız alacası yüzen bir zakkum
 yanımda o hayal kız ikide birde
 yolumu gözlerine bakıp bulduğum

sahi ben ne hırçın bir çocuktum

ele avuca sığmaz aklı fikri şiirde

mısra mısra başımı belaya soktum

İzmir cezaevi dokuzyüz kırk bir’de

kaşla göz arası liseden kovuldum

inanmakta geç sevmekte çabuktum
 bazen yaşadıklarım aklıma gelir de
 kaç kere umutsuzluğun yolunu tuttum
 istenmeyen adam hemen her devirde
 hemen her devirde ateşten bir buluttum

binlerce umuttan belki bir umuttum

Basmane’de gaziler caddesi’ne
 Küçük bir yağmur götürdüm
 Siz böyle akşamüstü görmediniz

Gizlice bir şarap tuttum
 Yine o şehir korkusu
 Ola ki simsiyah sarhoşum
 İçimde elektrik uğultusu
 Bir kötümserlik sebepsiz

Şurda yeşil gözlü bir çocuk

Naylon geçirmiş şapkasına

Ferid’e benzettim azıcık

Kimbilir belki de başkasına

Yetişkin eli yüzü tertemiz

Basmane’de gaziler caddesi’ne
 Kırık çocukluğumu götürdüm
 Siz böyle bir akşam üstü görmediniz
 Camların rengini beğenmedim
 Bütün mor bıyıklar yabancı
 Şekersiz çaylar içindeyim
 Gece makaslarında bekçi
 Sabaha karşı hırsız

Bu afiş sinema tuzağı
 Düşme o kızın arkasına
 Yemyeşil kolu bacağı
 Cigara yapışmış dudağına
 Dördünce gecedir uykusuz

Basmane’de gaziler caddesi’ne
 Ürkek bir çarşamba götürdüm
 Siz böyle bir akşam üstü görmediniz

941’de İzmir, bela çiçeği
 sahil boyu karanlık
 sevdalı bulutların hali
 yağmur da ne kadar tembel yağıyor
 kendimizi akan suya bıraktık
 serseriler misali

941’de İzmir

İzmir şehrinin ışıkları yanıyor

çıktı şair namzedi Attilâ İlhan

çıktı yelken gibi sokaktan

Banyolar’a doğru şöyle uzanıyor

bir cebinde kiralık ihtiyar bir kitap

bir cebinde kehribar kuru üzüm ve incir

sahilde iki ahbap

kardeşim ihsan Ahmed

İzmir şehri yağmurlu bir şehirdir

yağmur çilerken çocuk gibi içlenir

yum gözlerini hele bir tahayyül et

hani – derd-üt gam içre perişan – yıldızlar gökte

hani her akşam Bostanlı’dan öte

kardeşim Cemşid hun

hoş geldin hayırlı akşamlar

gözlerinden mi yaktın söyle cigaranı

tütün değil ya dünyalar dağıtamaz efkârını

hem sabahtan çarşıda yoktun

ekmek alabildin mi fırından

yine galiba kıyamet kopmuş

yine pîr aşkına kırılmış camlar

941’de İzmir

her şey nasıl geçmiş nasıl kaybolmuş

rüyada gibi hiç farkına varmadan

şimdi ben buradayım sen İzmir’de o Bağdat’ta

ve daha başımızdan neler geçer kim bilir

kim bilir kardeşim hayatta

Attila İLHAN

Derleyen : Zeliha AYDOĞMUŞ